محمدرضا ابوطالبی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) از شاهرود درباره شرایط حاکم در ادبیات داستانی و نمایشی استان سمنان بیان کرد: سال‌های قبل شاهد موجی از بومی‌گرایی در ادبیات نمایشی استان بودیم اما به مرور این ته مایه کمرنگ شده است.
وی با بیان اینکه بسیاری از نویسندگان استان سمنان متاسفانه از بومی‌گرایی فاصله گرفتند بیان داشت: بومی‌گرایی به ما این فرصت را می دهد تا بتوانیم فرهنگ بومی مردم استان سمنان به منصه بروز و ظهور برسانیم .
این صاحب نظر حوزه ادبیات نمایشی با بیان اینکه این نوع ادبی یکی از بهترین راه های تبادل فرهنگی بین اقوام مختلف است گفت: سوژه های بسیار خوبی در حوزه ادبیات بومی استان سمنان وجود دارد که پوشش آنها می تواند بسیار مورد توجه قرار بگیرد.
ابوطالبی با بیان اینکه عوامل متعددی سبب می‌شود تا نویسندگان از بومی‌گرایی فاصله بگیرند بیان کرد: یکی از مهم‌ترین دلایل این است که با کمال تأسف نسل جدید نویسندگان ما به درستی فرهنگ بومی مردم استان خودشان را نمی شناسند.
وی افزود: بخشی از این موضوع به ترک فعل ها در حوزه ادارات و نهادهای فرهنگی بازمی‌گردد که نتوانستند تولید محتوای فاخر در زمینه فرهنگ بومی را به درستی داشته باشند لذا نویسنده ما به راحتی نمی تواند از داده های مناسب بهره بگیرد.
این فارغ التحصیل ادبیات نمایشی با بیان اینکه بومی‌گرایی جذابیت های خاص خود را دارد ابراز کرد: یکی دیگر از دلایل عدم تمایل نویسندگان به سوژه های بومی این است که ما به درستی نتوانستیم جذابیت‌های فرهنگ بومی را تبیین کنیم تا جایی که حتی قشر تاثیرگذار و نخبه ما نیز از آنها کم بهره است.
ابوطالبی گفت: ترس از دست دادن مخاطب دیگر موضوعی است که نمی گذارد نویسندگان جوان بومی به سمت سوژه‌های محلی پیش بروند همچنین برخی از نویسندگان نسل جوان به اشتباه بومی‌گرایی را یک ایراد می دانند و لذا آگاهانه به سمت آن حرکت نمی کنند.
وی با اشاره به اینکه بومی گرایی می تواند جذابیت های فراوانی برای مخاطبان داشته باشند اما بعضاً تصور نادرست نویسندگان جوان باعث فاصله گرفتن از این موضوع شده است، افزود: موضوع جهان وطنی و بی مرزی که این روزها در بین نویسندگان جوان و رواج پیدا کرده تعریف خود را داشته و منافاتی با پرداختن به سوژه های بومی و محلی ندارد لذا آموزش نویسندگان جوان و آگاه سازی آنها در این زمینه می تواند دخیل باشند.
وی با بیان اینکه بسیاری از نویسندگان استان سمنان متاسفانه از بومی‌گرایی فاصله گرفتند بیان داشت: بومی‌گرایی به ما این فرصت را می دهد تا بتوانیم فرهنگ بومی مردم استان سمنان به منصه بروز و ظهور برسانیم .
این صاحب نظر حوزه ادبیات نمایشی با بیان اینکه این نوع ادبی یکی از بهترین راه های تبادل فرهنگی بین اقوام مختلف است گفت: سوژه های بسیار خوبی در حوزه ادبیات بومی استان سمنان وجود دارد که پوشش آنها می تواند بسیار مورد توجه قرار بگیرد.
ابوطالبی با بیان اینکه عوامل متعددی سبب می‌شود تا نویسندگان از بومی‌گرایی فاصله بگیرند بیان کرد: یکی از مهم‌ترین دلایل این است که با کمال تأسف نسل جدید نویسندگان ما به درستی فرهنگ بومی مردم استان خودشان را نمی شناسند.
وی افزود: بخشی از این موضوع به ترک فعل ها در حوزه ادارات و نهادهای فرهنگی بازمی‌گردد که نتوانستند تولید محتوای فاخر در زمینه فرهنگ بومی را به درستی داشته باشند لذا نویسنده ما به راحتی نمی تواند از داده های مناسب بهره بگیرد.
این فارغ التحصیل ادبیات نمایشی با بیان اینکه بومی‌گرایی جذابیت های خاص خود را دارد ابراز کرد: یکی دیگر از دلایل عدم تمایل نویسندگان به سوژه های بومی این است که ما به درستی نتوانستیم جذابیت‌های فرهنگ بومی را تبیین کنیم تا جایی که حتی قشر تاثیرگذار و نخبه ما نیز از آنها کم بهره است.
ابوطالبی گفت: ترس از دست دادن مخاطب دیگر موضوعی است که نمی گذارد نویسندگان جوان بومی به سمت سوژه‌های محلی پیش بروند همچنین برخی از نویسندگان نسل جوان به اشتباه بومی‌گرایی را یک ایراد می دانند و لذا آگاهانه به سمت آن حرکت نمی کنند.
وی با اشاره به اینکه بومی گرایی می تواند جذابیت های فراوانی برای مخاطبان داشته باشند اما بعضاً تصور نادرست نویسندگان جوان باعث فاصله گرفتن از این موضوع شده است، افزود: موضوع جهان وطنی و بی مرزی که این روزها در بین نویسندگان جوان و رواج پیدا کرده تعریف خود را داشته و منافاتی با پرداختن به سوژه های بومی و محلی ندارد لذا آموزش نویسندگان جوان و آگاه سازی آنها در این زمینه می تواند دخیل باشند.
نظر شما