مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران تأکید کرد؛
زبانآموزان فارسی در هر جای جهان که باشند اهل ایران زمین هستند
علی رمضانی، مدیرعامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران گفت: ایران بزرگ و تمدنی ما، فراتر از مرزهای فعلی امروزی است. هر کس که در جهان دلش با شعر و ادبیات فارسی عجین شده و احساساتش با این دو مقوله میتپد، اهل ایران زمین است.
مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران افزود: ما یک باغ ایرانی را به مناسبت این ضیافت انتخاب کردیم که تحت اداره بزرگترین دانشگاه کشور یعنی دانشگاه تهران است. در واقع باغها و دانشگاههای ایرانی با یکدیگر مرتبط هستند. در این مکان تصاویر قاب شده از چهرههای مفاخر زبان و ادبیات فارسی به عنوان یادگار و افتخار تمدن کهن ایرانی آویخته شده است.
وی تاکید کرد: امیدوار هستیم برگزاری یک چنین ضیافتهایی منجر به ارتباطات فرامنطقهای شود و به این ترتیب گامی را در گسترش زبان و ادبیات فارسی و فرهنگ و تمدن ایرانی در بین کشورهای مختلف جهان برداریم.
ضرورت ترجمه آثار مختلف از زبان فارسی به زبانهای زنده دنیا
راضیه تجار، نویسنده، مترجم و داستاننویس معاصر نیز دیگر سخنران این محفل بود که بر ترجمه آثار مختلف از زبان فارسی به زبانهای زنده دنیا تاکید کرد و گفت: نیاز است آثار مرتبط با آموزش زبان و ادبیات فارسی و سایر کتابهای ادبی و کهن و فاخر ایران توسط شما سفیران فرهنگی ایران در کشورهای مختلف بییشتر و بیشتر ترجمه شود.
وی افزود: ما با عشق از شما پذیرایی و استقبال میکنیم شما نماینده ایران در سراسر جهان هستید زیرا شما با تدریس زبان و ادبیات فارسی به مردم کشورتان توانستهاید پرچم جمهوری اسلامی ایران را بالا ببرید. این عشق و محبت قلیان یافته از وجود شما برای یادگیری و تدریس زبان و ادبیات فارسی همگی نشانه عشق و احساس شما نسبت به زبان فارسی است.
تجار همچنین گفت: فرهنگ و تمدن ایران بسیار غنی است و شما زبانآموزان فارسی سفیران فرهنگی ایران در زمینه شعر، داستان و ادبیات کهن امروز ما در کشورهای خود هستید. به عنوان یک نویسنده، بیش از ۴۵ کتاب در زمینههای مختلف نوشتم اما گاهی احساس میکنم چقدر بهتر بود این آثار با همه زحمتهایی که کشیده شده و توسط شاعران نویسندگان دیگر ترجمه و چاپ شده است توسط شما سفیران فرهنگی ایران و سایر فعالان فرهنگی در حوزه زبان و ادبیات فارسی بیشتر و بیشتر ترجمه شود و در اختیار زبانآموزان فارسی در همه جای جهان قرار گیرد.
یادگیری زبان فارسی مانند نردبان سه پله است
همچنین در این محفل، علیرضا قزوه، شاعر و نویسنده معاصر گفت: به عنوان نماینده فرهنگی ایران هشت سال در کشور هندوستان و دو سال در کشور تاجیکستان خدمت کردم و همراه با استادانی که مدرس زبان فارسی بودند در این کشورها تدریس کردم و توانستم سرانجام (انجمن ادبی بیدل) در هندوستان را تاسیس کنم. اکنون همه شاعران فارسیزبان و خوب هندوستان، دست پروردههای همین انجمن ادبی بیدل هستند و از این انجمن بیرون آمدند.
وی تصریح کرد: نگاه من به آموزش زبان فارسی این است که در تدریس زبان و ادبیات فارسی یادگیری آن را باید مانند یک نردبان و یا منبر سه پله در نظر گرفت.پله اول دستور زبان فارسی، پله دوم نثر فارسی و پله آخر شعرفارسی، کسی که میخواهد زبانآموز فارسی باشد باید بر این سه پله قرار بگیرد. پله اول میتواند، پله دستور زبان فارسی نامگذاری شود، ممکن است شش ماه، یکسال و حتی دو سال طول بکشد، شما که جویندگان علم و مدرسان زبان فارسی هستید خوب است که علاوه بر دستور زبان فارسی، به نثر و شعر فارسی هم تسلط داشته باشید، چراکه بعد از دوره اتمام دستور زبان، پله دوم نثر فارسی خواهد بود تا شما زبانآموزان فارسی بتوانید یک نثر خوب بنویسید مانند نثر شکوهمند گلستان سعدی شاعر نام آشنای ایران، نثر مرزبان نامه، نثر کلیله و دمنه و نثرهای فراوانی که وجود دارد.
قزوه افزود: به عنوان نمونه نثرهای زرینکوب نمونه خوبی برای تدریس زبان فارسی است. شما اساتید و مدرسان زبان فارسی سعی کنید کسانی که دانشجو و زبانآموز زبان فارسی هستند و نزد شما آموزش زبان و ادبیات فارسی را فرا میگیرند علاوه بر دستور زبان فارسی با نثر و شعر فارسی هم آشنا شوند. نثرنویسی برای شما اساتید و دانشجویان و مدرسان سخت نیست. شما الگوهای خوبی مانند مثنوی مولانا دارید. بشنو ازنی چون حکایت میکند، این اثر ماندگار وزنهای خیلی راحتی برای شعر گفتن دارد و میتوان مانند آن را به وجود آورد.
ملتهای مختلف دنیا علاقهمند به یادگیری زبان و ادبیات فارسی هستند
ناصر فیض، شاعر و طنزپرداز معاصر نیز دیگر سخنران این محفل بود که با تاکید بر سهل بودن زبان فارسی برای یادگیری نسبت به سایر زبانهای زنده دنیا، افزود: هیچ مانعی برای هیچ کس در جهان امروزی وجود ندارد و همه ملتهای بزرگ میتوانند زبان و ادبیات فارسی را بدون هیچ مشکل و دغدغهای فرابگیرند. این تصور که برخی فکر میکنند آموزش و فراگیری زبان فارسی بسیار سخت است، تصور غلطی است. عدهای به این قضیه دامن میزنند و سخنپراکنی میکنند که یادگیری زبان فارسی نسبت به سایر زبانهای زنده دنیا سخت و پیچیده است تا کسانی که علاقهمند هستند زبان فارسی را فرابگیرند کمتر به سمت وسوی یادگیری زبان فارسی هدایت شوند و هدفشان این است تا زبان فارسی مخاطب کمتری پیدا کند.
وی افزود: در این محفل گرم و صمیمی به شما نمایندگان زبان فارسی در کشورهای مختلف عرض میکنم، یادگیری زبان فارسی بسیار ساده، شیرین است.در بسیاری از زبانهای جهان علامتهایی مانند کسره، فتحه و ضمه که علامت زبان است در خود کلمه پنهان است مثلا در زبان ترکیه عین حروف فونوتیک است یعنی دقیقا شما ۲۹ حرف یاد میگیرید و املا ندارید در واقع یک حرف یک صدا و یک علامت دارد و دوحرفی ترکیبی نداریم.این نقصیه را که عدهای نقل کردند یادگیری زبان فارسی پیچیده است چیز دیگری در زبان فارسی جبران کرده است و آن آهنگین بودن و زیبایی و به اصطلاح آوایی زبان فارسی است. به عنوان مثال کودکی که به کلاس اول می رود بدون اینکه علامت کلمات (فتحه، کسره، ضمه) در کنار آن قرار داشته باشد کلمات را درست ادا می کند و این در اثر تمرین و تکرار اتفاق افتاده است. امید است ظرفیت زبان فارسی در سایر ملل دیده شود. امیدوارم همه زبان آموزان فارسی با یادگیری زبان و ادبیات فارسی بتواننو جاذبههای زبان فارسی را از طریق شعر به مخاطبان خود معرفی کنند، تا آنها به یادگیری زبان و ادبیات فارسی گرایش بیشتری پیدا کنند.
سیدعلی موسویزاده، نماینده بنیاد سعدی نیز با اشاره به اینکه بحث یادگیری زبان فارسی امروز در کشورهای مختلف بسیار چشمگیر است، گفت: استقبال مردم کشورهای مختلف از جمله مردم کشورهای همسایه و علاقهمند به یادگیری زبان و ادبیات فارسی مانند ترکمنستان و هندوستان در سالهای اخیر بسیار چشمگیر است. مشکل اصلی در تدریس زبان و ادبیات فارسی در کشورهای مختلف این است که ما امکانات خوبی در عرصه آموزش زبان فارسی نداریم اما در کشور ترکمنستان به دلیل وجود فضای آموزشی مناسب در یک دوره آموزشی بیش از ۷۰۰ متقاضی زبان فارسی وجود داشت. امیدوارهستیم بتوانیم از ظرفیتهای موجود استفاده کنیم و امکانات بیشتری برای زبان آموزان فارسی از سراسر جهان فراهم کنیم.
فریبا یوسفی، نویسنده نیز در این محفل بر یک نکته مهم و اساسی تاکید کرد و گفت: امروزه در دانشگاههای زبان و ادبیات فارسی ما نکته مهمی که دیده میشود و این است که بیشتر بحث ادبیات کهن در دانشگاههای ما حاکم و متمرکز شده و دانشگاههای زبان و ادبیات ما فاصله زیادی با ادبیات معاصر دارند. ادبیات کهن ریشههای زبان را برای یک آموزش کاملا ریشهای و اصیل محکم میکند اما در کنار آن باید به ادبیات معاصر نیز توجه داشت.
نظر شما