ابوالقاسم اسماعيلپور، اسطورهشناس، با بيان اين كه بار معنایی سيمرغ عطار با سيمرغهای متون باستانی ايران متفاوت است، گفت: نوگرایی عطار در تبديل نمادهای مستتر در اسطورههای باستانی به نمادهای متناسب با فرهنگ روزگار خود، كمنظير است.
وی ادامه داد: سيمرغ عطار با ظرافت به نماد حضرت حق تبديل میشود. میتوان گفت عطار در تبديل اسطورهها به نمادهای روز به نحوی بیبديل پیش رفته است.
اين اسطورهشناس با بيان اينكه عطار در منطقالطير از عدد «سی» برای روشن ساختن رسیدن مرغها به حقیقت بهره برده است، گفت: معتقدم عطار معنای اسطورهای سيمرغ را به معنایی فلسفی و عرفانی تغيير داده و به اساس مفهوم «سيمرغ»، تعريفی جديد بخشيده است.
مترجم كتاب «اساطير يونان» تصريح كرد: در منطقالطير سيمرغ و ديگر حيوانات چينش بسيار دقيقی دارند و بدون ترديد در خلق تمام آنها عطار با ظرافت از سنبلها بهره برده است.
اسماعيلپور با تاكيد بر جنبههای آموزشی آثار عطار اضافه كرد: جوانان میتوانند نوگرایی و خلاقيت را در آثار بیبدیل عطار بيايند. قطعا به روز كردن اسطورهها خلاقيتی خاص میطلبد كه بايد مورد بررسی و تحقيق موشکافانه قرار گيرد.
اين اسطورهشناس در ادامه از داستان شيخ صنعان عطار به عنوان «شاهكاری جهانی» ياد كرد و گفت: عطار در اين داستان عشق را از بعدي انساني به بعدي گسترده و فلسفي تغيير میدهد. عشق انسانی در داستان شيخ صنعان به عشقی فلسفی و كامل تبدیل شده است.
اسماعيلپور با اشاره به علاقه فراوانش به اين اثر كلاسيك ادب فارسی، دستاوردهای عطار را در حوزه فرهنگی ايران بسيار سرنوشتساز دانست.
شيخ فريدالدين عطار نیشابوری از عارفان و شاعران بلندپايه ادبيات فارسی در اواخر سده ششم و اوایل سده هفتم هجری است.
اسرارنامه، الهینامه، بلبلنامه، مختارنامه، مصیبتنامه و منطقالطیر از جمله آثار اين شاعر ايرانی است.
نظر شما