به گزارش خبرگزاری كتاب ايران(ايبنا)، احمدي که در اين مراسم پس از وداع خانواده رضا سيدحسيني با پيكر وي سخن می‌گفت، به حاضران توصيه كرد: به جاي گريه بهتر است درس زندگي را كه سیدحسینی برايمان به يادگار گذاشت، برجسته كنيم.
وي افزود: سيدحسيني به فرهنگ ايران عشق مي ورزيد. او به اين فرهنگ كمك فراواني كرد و در اين شرايط اين انگيزه را پيش می‌برد.
اين مترجم حوزه اندیشه و فلسفه هنر خاطرنشان كرد: ما همه رفتني هستيم و نبايد درس اصلي سيدحسيني را فراموش كنيم.
احمدي تصريح كرد: دو عنصر مهم در كار سيدحسيني بود؛ از جمله عشق و علاقه به فرهنگ و نگاه حرفه‌اي به كار. كمر او در غم از دست دادن پسرش خم شد، ولي تا آخرين لحظه كار كرد.
وی با اشاره به تاليف دانشنامه «فرهنگ آثار» اضافه كرد: سيدحسيني با وجود غم و اندوهي كه اين اواخر داشت، پروژه فرهنگ آثار را پیش برد و تا روز آخر كار كرد. او در همين روزهاي واپسين می‌خواست کتابی درباره "رتوريك" ترجمه كند.
نويسنده «حقيقت و زيبایی» افزود: سيدحسيني به ما آموخت كه اشتغال به مباحث فرهنگی و کار در این حوزه، تنها يك لذت شخصي نيست. فرهنگ براي ديگران است و ابزار خلاصي و رهايي آدم‌هاست. او بدون آنكه كار سياسي كند، تمام دغدغه‌اش اين بود كه ديگران را پيش ببرد و برای آنها ایجاد انگیزه کند.
احمدي در پایان سخنانش گفت: كمتر كسي به اندازه او از كتاب حرف می‌زد. ما در برابر او خاضعيم و سعي می‌كنيم درس‌هايش را عملي كنيم.
یکشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۸ - ۱۱:۲۱
نظر شما