به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، اين اثر مي‌كوشد با ارايه تعريفي صحيح از بيعت كردن، وظايف منتظران واقعي حضرت وليعصر(عج) را يادآوري كند كه از روز الست با خداوند پيمان بستند تا صاحب دينشان را ياري كنند.

در مناجات‌نامه قرآني‌ كتاب حاضر و در «آغاز سخن» آمده است: «پروردگارا! ما كلام فرستاده‌ات را شنيديم كه فرمود به خدايتان ايمان بياوريد. پس ايمان آورديم و مومن شديم.
بارالها! تو فرمودي كه رسولم را اجابت و تصديق كنيد تا شما را به سرمنزل مقصود برساند، پس او را اجابت كرده و تصديق نموديم.
معبودا! نسخه سرنوشت انسان و قرآن تو كه معجزه پيامبرت مي‌باشد به ما رسيد، پس اوامرش را شنيديم و از نواهي‌اش پرهيز كرديم.
خداوندا! با ابلاغ پيك تو، راه و رسم ايمان و زندگي و عبادت را در پيروي از ولايت و امامت ائمه دين(ع) يافتيم، آنگاه شيعه بودن علي(ع) و اولادش(ع) را به جان خريديم.
آفريدگارا! رسول تو فرمود كه بعد از من دوازده خليفه و جانشين، دوازده هادي و مهدي، دوازده امام(ع) و راهنما خواهد بود، و مزد رسالت من فقط در محبت به اينان است، پس پيرو آنان باشيد و ما نيز با جان و دل پذيرفتيم.
خدايا! يك يك آن امامان(ع) كه همان انوار درخشان دنيا و آخرت‌اند، به راهنمايي مردم زمان خود پرداختند؛ اگرچه مردم قدرنشناس و جاهل و كينه‌جو، حرمت آنان را نگه نداشتند و اين يازده گل هستي را پرپر نموده و شهيد و مسموم كردند.
اينك ماييم و آخرين امام(ع) و راهنما، ماييم و آخرين ذخيره و منجي، ماييم و آخرين سفير الهي، وارث همه انبيا و اوليا و امامان(ع)؛ ماييم و غيبت؛ ماييم و انتظار، ماييم و كسب آمادگي ظهور، ماييم و اميد درك حضور، ماييم و شوق حكومت آن دادگستر جهان...!» 

بر اساس مضامين اين اثر، بيعت از كلمه «بيع» گرفته شده و تداعي كننده نوعي معامله دو طرفه بين مردم و حاكم است. اما از آنجا كه در آن زمان، جمعيت محدودتر بود و همه تقريبا يكديگر را مي‌شناختند، اين كار به صورت شفاهي انجام مي‌شد، به اين معنا كه شخصا حاضر مي‌شدند و دست مي‌دادند و بيعت مي‌كردند؛ يعني بر مواردي تعهد مي‌دادند. اين قول و قرارها آن چنان محكم و استوار بود كه تا پاي جان نيز مي‌ايستادند و از پيمان خود دفاع مي‌كردند. 

بر اساس مطالب كتاب، شخص بيعت كننده، اين نيت را ندارد كه امام معصوم(ع) را انتخاب و نصب كند؛ بلكه گويا با امام و حاكم اسلامي معامله مي‌كند؛ يعني وجدان خود را گرو مي‌گذارد، به اين كه او را صاحب اختيار خود بداند، فرمان او را فرمان خدا بداند و سپس از او اطاعت كند، سخنش را بشنود و او را ياري كند. در مقابل اين تعهد، امام نيز دست او را مي‌گيرد و به راه راست هدايت مي‌كند با بيان احكام اسلامي و معارف الهي، او را به قرب خداي متعال مي‌رساند و سعادت دنيا و آخرتش را تضمين مي‌سازد. 

در معاني بيعت آورده‌اند كه بيعت و مبايعت به معناي هم‌عهدي و عقد بستن با يكديگر به كار مي‌رود؛ چنان كه در كتاب‌هاي لغت گفته شده است: «مبايعه همان معاقده و معاهده است كه گويي هركدام از دو طرف بيعت، آنچه كه نزدش است را به ديگري واگذار مي‌كند و خود را در اختيار او قرار مي‌دهد.» 

بيعت كننده تصميم قطعي مي‌گيرد و عزم قلبي محكم مي‌كند به اين كه شخصي را كه با وي بيعت كرده است با نثار جان، مال و فرزند، از وي حمايت كند و از هيچ چيزي از آنچه مربوط به او هست در راه ياري و نصرت وي دريغ نكند و جان و مال خود را در راه آن شخص نثار كند. آنچه در دعاي عهد با امام زمان(عج) نيز براي هر روز آمده است، بيعت به همين معناست. 

گاهي بيعت به معناي دست به هم دادن نيز به كار مي‌رود؛ چنان كه در ميان عرب مرسوم بوده و دهمين آيه شريفه سوره فتح بر آن دلالت دارد كه از لفظ دست استفاده كرده است؛ علاوه بر اين كه براي بيعت با پيامبر اكرم(ص) نيز اصحاب آن حضرت با دست دادن با ايشان بيعت مي‌كردند. البته اين دست دادن در حقيقت اظهار آن تصميم و عزم قلبي است؛ يعني شخص بيعت كننده با دست دادن به طرف مقابل، او را از تصميم خود آگاه مي‌كند و نيز علامتي براي نشان دادن بيعت به ديگران يا اثبات آن در هنگام اختلاف است.

در آموزه‌هاي دين مبين اسلام، بيعت كردن بر طريق شريعت، مراحلي نظير بيعت قلبي، بيعت زباني و بيعت عملي را در بردارد. 

مباحثي نظير «معاني و مراحل بيعت»، «موارد بيعت در صدر اسلام»، «بيعت در روايات و ادعيه»، «اصحاب و ياران امام زمان(عج)» و «بيعت‌نامه ياران مهدي(عج)» عناوين پنجگانه فصول اين نوشتار را تشكيل داده‌اند.

چاپ اول كتاب «پيمان منتظران» از سوي انتشارات مسجد مقدس جمكران در شمارگان 2000 نسخه، 126 صفحه و بهاي 12000 ريال روانه بازار نشر شده است.