اسرافيلي در گفتوگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) درباره ويژگي‌هاي شعري و شخصيتي شهريار گفت: جمع كردن مجموعه ويژگي‌هايي كه شعر شهريار دارد به صورت يك‌جا و در يك شخصيت كاري دشوار است. او انساني عاطفي است و شعر او نيز به شدت عاطفي. از سوي ديگر تعهد نسبت به مفاهيم آييني و ديني نيز در شعر او بسيار ديده مي‌شود. اين امر در گفت‌و‌گوهاي شهريار نيز حضور دارد به‌گونه‌اي كه مي‌توان او را در اواخر عمر چون انساني ديد با انديشه‌اي ماورايي.
وي از شهريار به عنوان شاعري ياد كرد با محبوبيت ويژه در ميان عامه مردم و نخبگان و تصريح كرد: علت اين امر جامع بودن شخصيت و شعر شهريار بود كه حتي او را در خارج از مرزهاي ايران و در ميان ساير شاعران پارسي‌زبان و ترك‌زبان كشورهاي تاجيكستان، تركيه و آذربايجان نیز محبوب كرده است.
اسرافيلي به شاعران ديگر با بلاغت‌های بالاي زباني در شعر اشاره كرد و توضيح داد: شايد حتي شعر اين افراد در مرتبه‌اي بالاتر از شعر شهريار قرار گيرد؛ اما آن‌چه شعر شهريار را از سايران متفاوت كرده خلوص، صداقت و پيوند عميق او با معناي عدل و معاد بوده است.
این شاعر یادآور شد: اگر دیگران نيز به ويژگي‌هاي فطري‌شان توجه مي‌كردند و شعر خود را از صافي ضمير عبور مي‌دادند به چنين مرتبه‌اي از شهرت و محبوبيت دست مي‌يافتند.
وي عمده مهارت و شهرت شهريار را مرهون غزل‌سرايي او دانست و يادآور شد: شهريار سروده‌هايي در قالب‌هاي قصيده، مثنوي، ترجيع‌بند، تركيب‌بند و سپيد دارد. اما در هر حال قدردان استادان و شاعراني بوده كه به نوعي در شعر او تاثيرگذار بوده‌اند و يا مطلبي را به او آموخته‌اند.
اين شاعر تاكيد كرد: شهريار هميشه خود را شاگرد دبستاني حافظ خوانده و از سعدي، حافظ و بسياري شاعران ديگر ياد كرده است. همچنين درباره شاعر آذربايجاني، «بولود قره چورلو» با تخلص «سهند» گفته است «من شاعر واديه‌پردازي» بودم كه «سهند» به من شاعري آموخت».
وي از نام‌هاي شاعراني چون هوشنگ ابتهاج، ملك‌الشعراي بهار، مهدي اخوان ثالث، احمد شاملو، سهراب سپهري، پروين اعتصامي، مفتون اميني و فريدون مشيري در سروده‌هاي شهريار ياد كرد و افزود: اين امر نشان دهنده تاثيرپذيري شهريار از شعر آن‌هاست و علاوه بر اين شاعران بسياري از شهريار ياد كرده و حتي نام او را در سروده‌هايشان آورده‌اند.
27 شهريور روز در‌گذشت سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص و به شهریار و روز ملي شعر و ادب فارسي است.
سید محمدحسین بهجت تبریزی(۱۲۸۵-۱۳۶۷) متخلص به شهریار (پیش از آن بهجت) شاعر اهل آذربایجان بود که به زبان‌های فارسی و ترکی آذربایجانی شعر سروده است.
وی در تبریز به‌دنیا آمد و بنا به وصیتش در مقبرة‌الشعرای همین شهر به خاک سپرده شد.
مهم‌ترین اثر شهریار منظومه «حیدربابایه سلام»(سلام به حیدربابا) از شاهکارهای ادبیات ترکی آذربایجانی است و شاعر در آن از اصالت و زیبایی‌های روستا یاد کرده است.
شهریار در سرودن انواع گونه‌های شعر فارسی مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی تبحر داشته‌است. از جمله غزل‌های معروف او می‌توان «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» را نام برد.
جمعه ۲۷ شهریور ۱۳۸۸ - ۱۰:۰۰
نظر شما