سونیا حسن‌دائی، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در ارومیه، گفت: نظامی گنجوی حکیمی جامع الاطراف است، نگرش‌های حکمی و فلسفی و کلامی مختلفی در شعر او بروز و ظهور یافته است.
وی افزود: عرفان و زهد و حکمت در شعر او در هم تنیده شده و او موضوعات مختلف حکمی و عرفانی و زهد آمیز را در شعرش آورده است و یکی از جلوه‌ها اندیشه‌های حکمی و فلسفی در شعر او دیدگاه‌های اپیکوریسیت است که در جای جای منظومه‌هایش دیده می‌شود.
این بانوی نظامی‌پژوه گفت: در این راستا نمود سختی کشی و ریاضت و زهد را نیز در شعر او می‌توان دید، اما لذت‌گرایی و خوشباشی و میل به نشاط و شای و شادباشی نیز در شعر او دیده می‌شود که نمودهایی از تفکرات و رویکرد اپیکوریستی به زندگی این جهانی است و او مخاطبش را دعوت به خوش بودن و خوشباشی می‌کند و لذت گرایی را در موارد توصیه می‌کند.
استاد دانشگاه آفاق ارومیه ادامه داد: جهان بی‌اعتبار از دید نظامی ارزش آن را ندارد که در رنج و سختی کشی سپری شود باید حصه خود را از دنیا و لذات دنیوی برداشت و اغتنام فرصت از نمودهای اپیکوریسم در شعر اوست و در لحظه زیستن و شاد بودن و عیش نقد و خوشی نقد را واننهادن تفکری که پیش‌تر از او در شعر خیام بسیار دیده می‌شود.
وی گفت: گشت و گذار در طبیع و کسب این لذت حلال بعدی دیگر از اندیشه ایکوریستی نظامی است و از دید او ر فصل گل باید نهایت استفاه خود را از طبیعت و سرسبزی آن برد و گوش دادن به موسیقی نیز لذت دیگری است که در شعر او جلوه دارد و قناعت ورزی نیز که مایه آرامش آدمی است و اپیکور همواره بریا آسایش و آرامش و لذت آدمی ترغیب به قناعت و خرسندی می‌کند.
حسن‌دائی ادامه داد: نظامی نیز همچون او ترغیب به قناعت می‌کند و آرامش آدمی را در قناعت و خرسند بودن می‌جوید و مقاله حاضر جلوه‌های اندیشه اپیکوریستی نظامی را که ذکر آن رفت باز کاویده و با روش توصیفی- تحلیلی آن را مورد بررسی و تحلیل قرار داده است.
نظر شما