به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در شیراز، شامگاه یکشنبه با حضور علاقه مندان به سفرنامه نویسی و ناداستان آیین رونمایی تازه ترین کتاب منصور ضابطیان در کتابفروشی شیرازه برگزار شد.
منصور ضابطیان در این مراسم که با استقبال علاقمندان کتاب برگزار شد، گفت: همیشه از حضور در شیراز ذوق زده ام، به شهرهای مختلف رفتم اما اگر برای زندگی بخواهم شهری را انتخاب کنم، شیراز است.
این سفرنامه نویس، بخشی از کتاب دو دستی با عنوان «نمایش خجالت آور» را خواند و در ادامه به پرسش های مخاطبان پاسخ داد.
وی درباره انتخاب این نام برای کتاب اعلام کرد: در ژاپن هر حرکتی را باید با دو دست انجام دهید. این ماجرای دو دست در ژاپن خیلی اهمیت دارد.
ضابطیان در پاسخ به مخاطبی با بیان اینکه فرهنگ، جنبه های مختلف دارد، افزود: به لحاظ گرم بودن آدمها، ایتالیایی‌ها و اسپانیایی‌ها و از نظر مهمان نوازی تاجیکستانی‌ها متفاوت هستند.
نویسنده سفرنامه های برگ اضافی یا نوشابه زرد اعلام کرد: سفر بعدی برای کتاب بنا بر این است که به مکزیک باشد.
وی در مورر کتاب دو دستی عنوان کرد: مردم ژاپن خوشحال نیستند؛ در ژاپن تکنولوژی هست اما قوانین سنتی و کار شدید باعث می شود شادمانی و روابط انسانی را نبینید. از سویی دوست شدن با آدمها در سرزمین آفتاب تابان خیلی دشوار است.
ضابطیان با این حال تاکید کرد: مهارت خوشحال بودن به جغرافیا و ابزار خوشبختی ربطی ندارد. من مردم شاد را در کوبا در عین فقر دیدم.
نویسنده کتاب دو دستی، ارتباط تصویر و داستان را در سفرنامه هایش را در رابطه با سالهای روزنامه نگاری دانست که یاد گرفته تصویری بنویسید.
وی با اشاره به خاستگاه سفرنامه نویسی تاکید کرد: سفر رفتم و قصدی برای نوشتن نداشتم اما به تشویق دوستان روزنامه نگارم تبدیل به کتاب شد.
ضابطیان در پایان به مخاطبان آثارش گفت: فعالیت هایم را در تلویزیون شخصی متمرکز کردم.
در پایان جشن امضای کتاب با حضور ضابطیان برگزار شد.
کتاب «دو دستی» که در دسته آثار سفرنامه‌ای و ناداستان قرار می‌گیرد، مربوط به سفر منصور ضابطیان در پاییز سال ۱۴۰۲ به ژاپن است. این نویسنده در سفری یک‌ماهه به بعضی شهرهای ژاپن، مشاهدات خود را از آداب‌ورسوم این کشور در کتابی به نام «دو دستی» نگارش کرده است. این کتاب که یازدهمین اثر سفرنامه‌ای ضابطیان است، برای خواننده سفری کاغذی به کشور ژاپن را به ارمغان می‌آورد و عکس‌هایی که نویسنده از مشاهدات خود در کشور ژاپن به این کتاب و در کنار نوشته‌ها اضافه کرده می‌تواند به تصویرسازی همگام با خواندن کتاب کمک کند.
سفرنامه «دو دستی» شامل تمامی شهرهای ژاپن نمی‌شود و مقاصد نویسنده در این کشور، شهرهای توکیو، یوکوهاما، کیوتو، اوساکا، کوبه، نارا و هیروشیما بوده و او شرحی از حضورش در این شهرها را به‌عنوان سفرنامه‌نویس نوشته است. براساس گفته‌های نویسنده، «دو دستی» نتیجۀ مشاهدات شخصی ضابطیان و شنیدن روایت ژاپنی‌ها و خارجی‌هایی‌ست که در روزهای اقامت او در ژاپن ملاقات کرده است. ضابطیان دربارۀ کتاب گفته که نوشته‌های او هیچ مبنای آماری و تحقیقاتی ندارد و نمی‌تواند مورد استناد علمی قرار بگیرد و نوشته‌های او دیداری و شنیداری است.
این کتاب خواننده را با فرهنگ‌ها و خرده فرهنگ‌های مردم ژاپن آشنا می‌کند.
در بخشی از متن کتاب آمده: «عروس و داماد و همراهان وارد معبد می‌شوند و مقابل محراب کفش‌هایشان را درمی‌آورند. عروس کفش‌های لژدار بلندی دارد که قدش را بلندتر از آنچه هست نشان می‌دهد و داماد هم، یک جفت صندل سفیدرنگ به پا کرده است. حالا که کفش‌هایشان را درمی‌آورند، جوراب‌های سفیدشان بیش‌ازپیش به چشم می‌آید.
اکنون مهمان‌ها دو بخش شده‌اند. خانواده درجه اول عروس کنار او روی محراب می‌نشینند و روبه‌رویشان داماد و خانواده‌اش قرار می‌گیرند. اعضای درجه دو و دوستان و جوان‌ترها هم روی نیمکت‌هایی که پایین محراب چیده شده نشسته‌اند. برای اینکه غریبه‌ای وارد نشود، در هر ورودی معبد نوار قرمزی گذاشته‌اند که یعنی ورود ممنوع. به یکی از خانم‌های برگزارکننده می‌گویم که دوست دارم بروم داخل و روی نیمکت بنشینم و قول می‌دهم که هیچ مزاحمتی ایجاد نکنم، اما او می‌گوید که مهمان‌ها برنامه‌ریزی شده‌اند و جا برای کس دیگری نیست. اما من می‌بینم که جا هست؛ درعین‌حال به او حق می‌دهم. تفکر و عادت ژاپنی برای اتفاقی که در لحظه می‌افتد، هیچ راه‌حلی ندارد. همه‌چیز باید برنامه‌ریزی شود.»
به گزارش ایبنا؛ کتاب دو دستی از سوی نشر مون در ۲۴۰ صفحه مصور به بهای ۲۸۰ هزار تومان منتشر شد.
نظر شما