سرویس استان‌های خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): سی و پنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، در یکی از برجسته‌ترین رویدادهای فرهنگی کشور، به آخرین روز خود رسید؛ این نمایشگاه، که به مدت ۱۰ روز در مصلی امام خمینی (ره) برپا بود، یک بار دیگر ثابت کرد که کتاب و فرهنگ کتابخوانی در ایران از جایگاهی ویژه برخوردار است.
همه چیز از روز اول شروع شد، زمانی که مردم از هر قشر و سنی با شوق و اشتیاق به سوی غرفه‌ها آمدند؛ در این ۱۰ روز، هزاران جلد کتاب در موضوعات مختلف به نمایش گذاشته شد و علاقه‌مندان به کتاب، فرصت یافتند تا از نزدیک با نویسندگان، مترجمان و ناشران دیدار و کتب مورد علاقه خود را تهیه کنند؛ نمایشگاه کتاب تهران جلوه‌ای متفاوت و پرشورتر داشت و حضور ناشرانی از ۲۵ استان کشور به این رویداد رنگ و بویی ویژه بخشید و آن را به یک جشنواره ملی واقعی تبدیل کرد.
این نمایشگاه، همچون باغی از گل‌های متنوع بود که هر گوشه آن، با بوی خوش کتاب‌ها و صدای شیرین گفتگوهای ادبی معطر شده بود و غرفه‌های ناشران از استان‌های مختلف، هر یک نماینده‌ای از فرهنگ و ادبیات بومی خود بودند و این تنوع، غنای خاصی به نمایشگاه بخشید؛ از انتشارات خراسان که داستان‌های حماسی و عرفانی را به ارمغان آورده بودند تا غرفه‌های بوشهر که با نسیم دریایی خود و ادبیات محلی‌شان جلب توجه می‌کردند، هر کدام سهمی در به نمایش گذاشتن گوناگونی فرهنگی کشور داشتند.
پایانی نوستالژیک بر نمایشگاه با موسیقی محلی
اختتامیه این رویداد، با نگاهی نوستالژیک به خاطرات این ۱۰ روز برگزار شد؛ صدای موسیقی و نواهای ایرانی، فضای مصلی را پر کرد و حاضرین را به وجد آورد، هرچند که قلب‌هایمان از پایان این نمایشگاه غمگین است، اما شیرینی لحظات سپری شده و تأثیر عمیق آن بر روح و جان‌مان، همچنان باقی خواهد ماند.
بسیاری از شرکت‌کنندگان، به ویژه جوانان، در این نمایشگاه توانستند دریچه‌های جدیدی به روی دنیای کتاب و ادبیات بگشایند؛ از غرفه‌های بزرگ و شناخته شده تا انتشارات کوچک و نوپا، همه و همه در این نمایشگاه با همدلی و همراهی، چراغی از دانش و آگاهی را روشن نگه داشتند.
حضور ناشرانی از استان‌های مختلف، به ویژه از مناطق دورافتاده‌تر، فرصت مغتنمی بود تا خوانندگان با آثار نویسندگان محلی و فرهنگ‌های متنوع کشور آشنا شوند؛ اینجا بود که بسیاری از خوانندگان توانستند کتاب‌های نایاب را پیدا کنند و نویسندگان جدیدی را کشف کنند که شاید تا پیش از این، کمتر شناخته شده بودند.
کتاب هنوز هم می‌تواند پلی میان نسل‌ها و فرهنگ‌ها باشد
نمایشگاه کتاب تهران، نه تنها یک رویداد فرهنگی بلکه یک حرکت اجتماعی بود که نشان داد کتاب هنوز هم می‌تواند پلی باشد میان نسل‌ها، میان فرهنگ‌ها و میان دل‌های پراکنده.
این اختتامیه، پایانی بود بر فصلی از همدلی و آغاز انتظاری شیرین برای سال آینده؛ حضور ناشرانی از ۲۵ استان کشور، به خوبی نشان داد که ادبیات و فرهنگ در تمام نقاط ایران جریان دارد و این نمایشگاه، محلی برای به نمایش گذاشتن این تنوع فرهنگی بود.
اکنون، در پایان این روزها، همه ما با دلی پر از شوق و امید به خانه‌های خود بازمی‌گردیم، با خاطراتی که تا سال آینده همراه ما خواهند بود؛ این خاطرات نه تنها نشان‌دهنده عشق بی‌پایان ما به کتاب‌ها و فرهنگ مطالعه هستند، بلکه نمادی از اتحاد و همبستگی ما به عنوان یک جامعه فرهنگی به شمار می‌روند، نمایشگاه کتاب تهران، بار دیگر به ما یادآوری کرد که چقدر نیازمند فرهنگ و هنر هستیم تا در جهان پر تلاطم امروزی، آرامش و معنایی ژرف‌تر بیابیم.
نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، نه تنها محلی برای خرید کتاب، بلکه مکانی برای تبادل افکار، گفتگوهای عمیق و آشنایی با دیدگاه‌های متنوع بود؛ این نمایشگاه، با گرد هم آوردن ناشران، نویسندگان، مترجمان و خوانندگان از سراسر ایران، به جشنی بزرگ از فرهنگ و هنر تبدیل شد که در دل هر ایرانی، نشانی ماندگار به جا گذاشت؛ حضور ناشران از ۲۵ استان کشور، بر غنای این جشنواره فرهنگی افزود و امکان آشنایی با گوناگونی فرهنگ‌ها و ادبیات محلی را فراهم کرد.
با پایان این نمایشگاه، ما نه تنها با دستان پر از کتاب، بلکه با قلب‌هایی پر از امید و انگیزه به خانه بازمی‌گردیم؛ انگیزه‌ای که ما را ترغیب می‌کند تا بیشتر بخوانیم، بیشتر بنویسیم و بیشتر از همیشه به ارزش‌های فرهنگی و ادبی پایبند باشیم.
چشم انتظاری برای نمایشگاه ۱۴۰۴
امید داریم که سال آینده نیز، با اشتیاقی دوچندان به سوی نمایشگاه کتاب بازگردیم و دوباره در فضایی آکنده از بوی کاغذ و جوهر، به کشف دنیای جدیدی از دانش و تخیل بپردازیم.
نمایشگاه کتاب تهران، به پایان رسیده است، اما تأثیرات عمیق آن بر روح و جان ما، همچنان باقی خواهد ماند؛ این پایان، آغاز جدیدی است برای هر یک از ما، تا با انگیزه‌ای نو، به دنبال دانش و آگاهی برویم و با عشق به کتاب و فرهنگ، راهی روشن‌تر و آینده‌ای بهتر برای خود و جامعه‌مان بسازیم و ناشران استانی نیز نمادی از این آینده روشن و تنوع فرهنگی بودند که ایران را به یک ملت واحد و غنی از نظر فرهنگی و ادبی تبدیل می‌کند.
نظر شما