سرویس کودک و نوجوان خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - فاطمه خداوردی: کتاب «نورا؛ زندگی‌نامه داستانی شهید حسین همدانی» یک جلد از مجموعه «مردان میدان» نوشته ندا رسولی با تصویرسازی کمیل کریمی به کوشش انتشارات قمقمه (دفتر کودک و نوجوان انتشارات خط مقدم) منتشر شده است. این کتاب، زندگی‌نامه داستانی شهید مدافع حرم، حسین همدانی را از زبان دختری به نام نورا روایت می‌کند. به همین بهانه با ندا رسولی، نویسنده کتاب صحبت کرده‌ایم تا در مورد نوشتن اثر داستانی در مورد شهید مدافع حرم برای نوجوانان امروز که تجربه‌ای به تجربه‌های او اضافه کرده است، برایمان بگوید. این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
- اولین مواجهه شما با سوژه «نورا» به چه صورت بود؟
کتاب «نورا»، یک بخش داستانی دارد و یک بخش مستند؛ سوژه بخش مستند کتاب از سوی انتشارات به من پیشنهاد شد و بعد از آن باید یک جهانِ داستانی ساخته می‌شد که نوجوان، ضمن اینکه بتواند و بخواهد وارد این جهان شود و با داستان همراه شود، این داستان، بستر مناسبی نیز برای روایت بخش مستند یعنی زندگی شهید همدانی باشد.
- آیا در طول نوشتن کتاب با چالش‌های خاصی روبه‌رو شدید؟
شاید نشود به آن چالش گفت؛ اما همه دغدغه‌ام این بود کتابی بنویسم که نوجوان امروزی آن را بپذیرد و بخواند. دغدغه‌ها، خواسته‌ها و سرگرمی‌های نوجوانان امروز متفاوت است؛ به همین خاطر فکر کردم باید جهانِ نورا را طوری خلق کنم که برای این نسل آشنا باشد؛ از این رو شخصیت نورا و قصه‌اش را خلق و وارد جهانِ این کتاب کردم. نورا نوجوانی است از جنس همین نوجوانانی که اطراف‌مان می‌بینیم؛ او سرش گرم گوشی و لپ‌تاپ است، شیطنت می‌کند، سربه‌سر خواهر بزرگ‌ترش می‌گذارد و گاهی اذیتش می‌کند، گاه خطا می‌کند و کارش را با همان خطاها و شیطنت‌ها پیش می‌برد، گاهی غرق می‌شود در تخیل و افکارش و گاهی مهربان و دلسوز و درستکار است. من سعی کردم جنس شخصیت نورا واقعی باشد که اگر موفق بوده باشم، نوجوان امروز می‌تواند قصه‌ای را که این شخصیت روایت می‌کند، باور کند و با آن همراه شود.
- به نظر شما رمان نوجوان می‌تواند جنبه‌های کمترشناخته‌شده‌ای از زندگی شهدا از جمله شهید همدانی را به نسل نوجوان امروز منتقل کند؟
بله. رمان جهانی بزرگ دارد و همان‌طور که نویسنده‌ها بسیاری از حرف‌هایشان را با نوشتن رمان می‌زنند، مخاطبان هم می‌توانند این پیام‌ها را دریافت کنند؛ به نحوی که شاید تا سال‌ها در ذهن‌شان بماند و برایشان تأثیرگذار باشد. مثالی بزنم؛ همه ما در دوران تحصیل هر سال کتاب‌های تاریخ‌مان را ورق زده‌ایم، خوانده‌ایم و بعضی‌هایمان همان سال‌ها احتمالاً نمره کامل درس تاریخ را در کارنامه داشته‌ایم؛ اما اگر الان از آن درس‌هایی که حتی آن‌موقع در آن عالی بوده‌ایم سوال‌هایی از ما بپرسند، چقدر از آن مطالب در ذهن‌مان مانده است و به چند سوال می‌توانیم پاسخ دهیم؟ اما نویسنده‌ای که بخشی از این تاریخ را انتخاب می‌کند و رمانش را در این بستر تاریخی می‌سازد، می‌تواند این بخش از تاریخ و داستانش را تا سال‌ها در ذهن مخاطبانش بکارد و این قطعاً تأثیرگذار است. در مورد زندگی شهدا هم فکر می‌کنم همین‌طور باشد؛ اگر نویسنده مخاطبش را خوب بشناسد و آنچه را می‌خواهد بگوید در بستر مناسب داستانی خلق کند، آن‌وقت این جهان برای نوجوان تأثیرگذار خواهد بود و روایت و بخش‌های مهم زندگی شهدا هم در ذهنش ماندگار خواهد شد.
- در مورد آثار دیگرتان بگویید؛ قصد دارید در آینده به سمت نوشتن چه کتاب‌هایی بروید؟
من داستان‌نویس هستم؛ رمان «هیچ‌کس این زن را نمی‌شناسد»، مجموعه داستان «پرنده‌بازِ تهران» و مستند داستانی «این پسر من است» و «نورا» را در کارنامه خود دارم. هر جا ضرورتی حس کنم و فکر کنم که حرفی برای زدن دارم، سعی می‌کنم درباره آن بنویسم.
نظر شما