به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، بهروز غریب‌پور نویسنده، کارگردان و مدیر هنری، گفت: اولین مسئله من در مورد برگزاری جشنواره سی‌و ششم فیلم‌های کودکان و نوجوانان، این است که چنین رویدادی در حقیقت رونمایی از آثاری است که مورد بازدید و تماشای مردم قرار نگرفته و از طرفی دیگر این داوران هستند که تصمیم می‌گیرند کدام اثر تولید شده خوب یا بد است و چه رتبه‌ای دارد.
وی افزود: اما نکته دوم این است اساساً گرایش به قصه‌گویی و داستان‌سرایی به ویژه داستان‌های کهن، یک امر لاینفک زندگی اجتماعی ما بوده و اگر چنین پدیده‌ای که انتقال فرهنگ و دانش عمومی، مرام و سنت و رویکردهای یک قوم و ملت محسوب می‌شوند، در متن تولیدات کودک و نوجوان قرار نگیرد، معلوم است که چه سرنوشتی پیدا خواهیم کرد. از این رو معتقدم باید برای جلب توجه تماشاگر به حال آنها توجه کنیم. باید یادمان باشد این‌ها مادران، پدران و مدیران آینده ما خواهند بود. این بچه‌های امروز، اداره‌کنندگان آینده کشور هستند.
غریب‌پور گفت: من معتقدم باید گلستان و بوستان سعدی را به جای دانشگاه، در مدارس به بچه‌ها آموزش بدهیم تا این اشعار ارزشمند، صرفاً سرمشق کلاس‌های خوش‌نویسی نشوند. همینطور در مورد سینمای کودک نیز، باید سینمای پایه، آموزشی، سرگرم‌کننده و تربیت‌کننده نسل آینده برای رسیدن به رستگاری، خلاقیت، انسانیت و مدارا باشد.
غریب‌پور تاکید کرد: تنها راه عبور از موانع فرهنگی، این است که بر روی قصه‌های ایرانی برای ساخت فیلم کودک و نوجوان سرمایه‌گذاری کنیم و به موازات آن نیز برای تکمیل چرخه سینمای کودک از پیش تولید تا پس از اکران، برنامه‌های راهبردی و عملیاتی داشته باشیم.
نظر شما