سرویس استان‌های خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - ساحل رضایی: آیین رونمایی، خوانش و نقد کتاب «شاپرک‌های سفید» به قلم «مریم کاظمی» دختر استاد محمدکاظم کاظمی نویسنده و شاعر مطرح افغانستانی مقیم مشهد، سه‌شنبه شب با حضور جمعی از شاعران، نویسندگان و منتقدان در کافه کتاب آفتاب مشهد برگزار شد.

شاپرک‌های سفید؛ خود واقعی نویسنده را نشان می‌دهد

پری غلامی، نویسنده و مدرس داستان، در این نشست در راستای نقد و نظر در رابطه با این کتاب و نویسنده‌اش گفت: با توجه به شناختی که نسبت به نویسنده این کتاب دارم، می‌توانم بگویم مریم کاظمی بسیار انسان دغدغه‌مندی است و چیزهایی فراتر از سنش را درک می‌کند؛ جهان فکری این نویسنده بسیار به جهان فکری بهرام صادقی نزدیک است.

وی با بیان اینکه روح شناور در این کتاب بسیار گیرا است، افزود: اما نکته‌ای که در این کتاب می‌توان به آن نقد وارد کرد این است که اسم شخصیت اول کتاب در اواسط داستان می‌آید؛ این نکته چندان مهم نیست اما فقط از تمیزی کار کم می‌کند.

نویسنده به درستی عناصر تکنیکی را در داستان پیاده کرده است

محمد شریفی، دیگر نویسنده و منتقد در این نشست گفت: در مراسم نقد کتاب قبلی مریم کاظمی، تاکید شد که این نویسنده بهتر است دوره داستان نویسی را حتماً ببیند و پشت سر بگذارد که این کتاب جدید به خوبی نشان می‌دهد نویسنده طی این مدت، دوره داستان نویسی را پشت سر گذاشته و این کتاب را چاپ کرده است؛ نکته حائز اهمیتی که وجه اشتراک هر دو کتاب این نویسنده می‌باشد، این است که ما در هر دو اثر خود واقعی مریم کاظمی را می‌بینیم.

وی خاطرنشان کرد: نویسنده به درستی عناصر تکنیکی را در داستان پیاده کرده است و این نقطه قوت کار اوست؛ نویسندگان معمولاً از خودشان کمتر می‌نویسند.

محمد شریفی افزود: فضای ذهنی نویسنده و اینکه بیانگر ذهنیت خود نویسنده باشد، خیلی مهم تر از بومی نویسی که خاص جغرافیا است، می‌باشد. یک نویسنده اگر میان خود اجتماعی، خود جغرافیایی و خود فردی بخواهد یک مورد را انتخاب کند، خود فردی مهم ترینش است. چرا که ما در اجتماعی زندگی می‌کنیم که خود فردی خیلی ضعیف است.

وی یادآور شد: نثر این اثر بسیار خوب و روان است. لحن داستان بسیار آرام و گیرا بود. به طوری که انگار نویسنده دارد با مخاطب حرف می‌زند و مخاطب نمی‌تواند با ریتم تند این کتاب را بخواند. فضای داستان نسبت به کتاب قبل، سیاه نمایی زیادی دارد. سیاه نمایی را نویسنده در هر چند خط یکبار به صورت مخاطب می‌زند.

شریفی افزود: از نکات مثبت دیگر که می‌شود به آن اشاره کرد این است که تصویرهای کتاب با داستان بسیار همخوانی دارد.

کتاب دارای داستانی معناگراست

ابوطالب مظفری، شاعر، نویسنده و منتقد مطرح افغانستانی نیز در این نشست افزود: این کتاب دارای داستانی معناگراست. از جهتی هم می‌توان در شمار داستان‌های نمادین آن را قرار داد. در چنین داستان‌هایی بومی گرایی چندان معنایی ندارد زیرا چنین داستان‌هایی فضا و مکان خاصی ندارد. مکان و فضای چنین داستان‌هایی کاملاً ساختگی است. در داستان‌های معناگرا چیزی که اصالت دارد، ذهنیت و برداشت نویسنده از جهان است.

وی خاطرنشان کرد: من این کتاب را در همین فرم و صورتی که نوشته شده قابل قبول می‌دانم. نکته قابل توجه برای من این بود که نویسنده وارد یک بحث خیلی خاص شده است که آن بحث، بحث احساسات است.

مظفری افزود: نویسنده در این داستان از منظری خاص به احساسات انسان نگاه کرده است. نویسنده در این کتاب جامعه ای را خلق کرده است که انسان‌ها احساسات و عواطفی ندارند و کاملاً ماشینی زندگی می‌کنند. اما نکته مهمی که در داستان می‌بینیم این است که قهرمان داستان به این فرمول پشت پا می‌زند تا احساسات را تجربه کند. از این بعد داستان در پایان دارای یک نگاه لطیف و شیرین می‌شود. اما اگر تصاویر کتاب رنگی می‌شد بسیار بهتر بود.

شاعر، نویسنده و منتقد افغانستانی اضافه کرد: از لحاظ فرم هم این کتاب بسیار خوب است. اما نثر گاهی گنگ می‌شود که می‌شد از این شفاف تر نوشت. نکته مثبت دیگر کتاب شاپرک های سفید این است که منحنی رشد شخصیت کاملاً در داستان مشهود بود. داستان کاملاً کشش داشت. در این داستان مخاطب از فرم داستان به راحتی لذت می‌برد. اما اگر اسم شخصیت داستان به جای اینکه در اواسط داستان بیاید، در اول داستان می‌آمد خیلی بهتر بود.

به گزارش ایبنا رونمایی، خوانش و جشن امضاء کتاب از دیگر بخش‌های آیین رونمایی و نقد کتاب «شاپرک‌های سفید» در مشهد بود.