به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ مستند «جنایات وافر؛ چگونه اسرائیل نابودی غزه را می‌فروشد» به کارگردانی راجر واترز، هنرمند سرشناس انگلیسی و عضو پیشین گروه پینک فلوید، به‌تازگی آماده پخش شده و در کانون توجهات قرار گرفته است. این مستند به بررسی وقایع تلخ و جنایات نظامی اسرائیل در غزه می‌پردازد و به نوعی به‌عنوان یک اقتباس مستند از واقعیت‌های جاری در این منطقه تعریف می‌شود. واترز در این مستند به بازنمایی بحران انسانی در غزه می‌پردازد و با استفاده از آرشیوهای تصویری، شهادت‌های عمیق و تحلیل‌های اجتماعی، تصویری مستند و واقعی از رنج و مشکلات مردم غزه ارائه می‌دهد. این رویکرد به‌وضوح نشان‌دهنده واقعیت‌های تلخی است که در نتیجه سیاست‌ها و حملات اسرائیل بر مردم غزه تحمیل شده است. او با توجه به بحران‌های اخیر و تجربه‌های عینی، سعی دارد تا نه‌تنها واقعیت‌ها را بیان کند، بلکه احساس همدلی و همبستگی را در بین مخاطبان ایجاد کند. به‌ویژه در این مستند، تصاویر و فیلم‌های آرشیوی به‌کار رفته‌اند که نشان‌دهنده ویرانی‌ها، قربانیان و شرایط دشوار زندگی در غزه هستند. واترز با استفاده از این تصاویر، تلاش می‌کند تا تجربه‌های عینی افرادی که در این بحران‌ها آسیب دیده‌اند را به نمایش بگذارد. این رویکرد، به‌نوعی اقتباسی از واقعیت‌های جاری و نادیده‌گرفته‌شده است که به بینندگان اجازه می‌دهد تا به عمق فاجعه پی‌ببرند و با زندگی روزمره مردم غزه آشنا شوند. اما اقتباس در این مستند به همین‌جا ختم نمی‌شود. واترز به‌عنوان یک هنرمند سیاسی، به نقد سیاست‌های رسانه‌ای نیز می‌پردازد. او استدلال می‌کند که بسیاری از رسانه‌های غربی، واقعیت‌های غزه را تحریف کرده و به‌جای نمایش تصویر واقعی، روایت‌های خاصی را به خورد مخاطبان می‌دهند. این نکته، به نوعی اقتباسی از تجربه‌های شخصی و اجتماعی او به‌عنوان یک هنرمند و فعال سیاسی است که سال‌ها در پی شناخت حقیقت و جلب توجه به مسائل انسانی بوده است. نقدی که به این مستند می‌توان وارد کرد، این است که ممکن است رویکرد واترز برخی از بینندگان را به سوی یک‌جانبه‌نگری سوق دهد. در حالی که او سعی دارد تا واقعیت‌های غزه را به تصویر بکشد، برخی تحلیل‌ها و تفسیرهای او درباره سیاست‌های اسرائیل ممکن است به‌طور کامل عادلانه و متوازن نباشد. درگیری‌های پیچیده و بحران‌های منطقه‌ای همواره دارای زوایای مختلفی هستند که نیازمند بررسی‌های عمیق‌تر و جامع‌تری هستند. با این حال، این مستند می‌تواند به‌عنوان یک ابزار مؤثر برای ترویج آگاهی و تفکر انتقادی در بین مخاطبان عمل کند. واترز با شجاعت به نقد قدرت‌های بزرگ و رسانه‌های اصلی می‌پردازد و در تلاش است تا توجهات را به واقعیت‌های نادیده‌گرفته‌شده جلب کند.

در نهایت، «جنایات وافر» می‌تواند به‌عنوان یک نقطه عطف در مستندسازی معاصر تلقی شود که نه‌تنها به بیان واقعیت‌های تلخ غزه می‌پردازد، بلکه به‌دنبال ایجاد فضایی برای گفت‌وگو درباره حقوق بشر، عدالت و همبستگی جهانی است. این مستند به نوعی اقتباسی از واقعیت‌های تلخ غزه است که به بینندگان اجازه می‌دهد تا با چالش‌ها و مشکلات مردم این منطقه آشنا شوند و تفکر خود را درباره این موضوعات عمیق‌تر کنند. واترز با این اثر، نه‌تنها هنر را به خدمت حقیقت درآورده، بلکه صدای کسانی است که در سایه روشنایی رسانه‌ها گم شده‌اند.