سرویس هنر خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - سهیلا پورمحمدی، کارگردان فیلم کوتاه «کوتی»: در دوران کودکی، با «قصه‌های مجید»، «کیسه برنج» و «چکمه» به سینما علاقه‌مند شدم، بدون اینکه بدانم نویسنده این آثار چه کسی است؛ از دریچه‌ای که هوشنگ مرادی کرمانی برایم باز کرد، با سینما آشنا شدم. آن نوع نگاه به جهان، به ویژه دنیای کودکان، به زندگی‌ام نزدیک بود و با آن همذات‌پنداری می‌کردم. فیلم‌های دیگری هم در تلویزیون آن سال‌ها توجه مرا به سینما جلب کردند، مانند «بچه‌های آسمان» و «رنگ خدا» که رنگ و بوی مشابهی داشتند. این نگاه در تمام این سال‌هایی که فیلم ساخته‌ام بر من تأثیر گذاشته است.

با گذر زمان، فیلم‌هایی مانند «مهمان مامان» و «خمره» را دیدم و بیشتر با نگاه استاد مرادی کرمانی آشنا شدم. هرچه بیشتر از او می‌خواندم، تصویری بودن داستان‌هایش برایم وسوسه‌انگیز بود. اولین و شاید تنها کار اقتباسی که می‌سازم، از کسی است که در علاقه‌مند کردن من به فیلمسازی نقش بسزایی داشته است.

بی‌شک خواندن کتاب دریچه‌های جدیدی را پیش روی فیلمساز می‌گشاید؛ به نگاهش و قلمش جانی دوباره می‌بخشد و او را از کهنه شدن، کوچک شدن و انزوا دور می‌کند.

بزرگترین چالش تولید «کوتی» برای من این بود که باید فیلم را به قدرت قلم تأثیرگذار هوشنگ مرادی کرمانی می‌رساندم. با توجه به اینکه داستان «حمام» مربوط به دوران کودکی خود او بود، پیدا کردن لوکیشن و انجام درست بازسازی با بودجه مختصر و قطره‌چکانی انجمن بسیار دشوار بود.