مجتبی کشاورز در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در مورد ایده فیلم گفت: از زمان مرگ کافکا تا امروز حدود ۱۰۰ سال می‌گذرد. ما در این مدت از نظر تکنولوژی و سایر مسائل پیشرفت زیادی داشته‌ایم، اما از نظر خودشناسی به نظر من عقب‌گرد کرده‌ایم. رمانی که صد سال پیش نوشته شده، هنوز هم می‌تواند با جامعه امروز ارتباط برقرار کند. دلیل اصلی این ماندگاری به نظرم همان بحث خودشناسی است.
او با اشاره به علاقه شخصی‌اش به کافکا در مورد چالش‌های فنی فیلم توضیح داد: چالش اصلی ما این بود که می‌خواستیم فیلم را از نگاه یک موجود با دید واید نگاه کنیم. در نهایت تصمیم گرفتیم از لنز واید استفاده کنیم و به همراه آن، نویزی در فیلم ایجاد کردیم که اگر دقت کنید متوجه خواهید شد.
کشاورز درباره شخصیت‌ها گفت: کاراکتر زن به داستان دومی که برگرفته از «یادداشت‌های روزانه کافکا» است، مرتبط می‌شوند. صحنه‌ای که پشت میز خانم می‌گذرد، بخشی از همین داستان است و روایت آن از طریق نشانه‌گذاری‌ها و المان‌ها صورت گرفته است. همچنین کاراکتر آبدارچی نیز دارای المان‌های خاصی است که نیاز به توجه ویژه دارد.
وی در ادامه در مورد محور اصلی فیلم اظهار داشت: محور اصلی فیلم درباره خودشناسی است. در سینمای ما، اگر کارگردان نتواند مفهوم خود را از طریق تصویر منتقل کند و مخاطب نتواند آن را بفهمد، مشکل از کارگردان است، نه مخاطب. تصویر باید سخنگوی اصلی باشد.
در پایان، او در مورد مخاطب فیلم گفت: این فیلم احتمالاً بیشتر مخاطب خاص دارد تا مخاطب عام. مخاطبی که کمی فلسفه، روانشناسی، ادبیات و سینما را بداند و بتواند المان‌ها و نشانه‌ها را با هم تلفیق کند، از این فیلم لذت خواهد برد. ما نخواستیم ادای روشنفکری دربیاوریم، ولی این فیلم بیشتر برای مخاطب خاص ساخته شده است.
اگر به آثار فلسفی و روان‌شناختی علاقه‌مندید و از فیلم‌هایی لذت می‌برید که ذهن شما را به چالش می‌کشند، «خپره» فیلمی است که نباید از دست بدهید. این فیلم برای مخاطبانی ساخته شده که به دنبال روایت‌های عمیق‌تر از زندگی و خودشناسی هستند؛ کسانی که کمی فلسفه، روانشناسی، و ادبیات را می‌شناسند و از کشف نشانه‌ها و المان‌های سینمایی لذت می‌برند.
«خپره» شما را دعوت می‌کند تا وارد دنیایی از رمز و راز و تأمل شوید، جایی که با نگاهی متفاوت به مفاهیم انسانی مانند هویت و بحران‌های درونی روبرو می‌شوید. اگر سینما را نه فقط به عنوان سرگرمی، بلکه به عنوان ابزاری برای تفکر و پرسش می‌بینید، حتماً این فیلم را تماشا کنید.
نظرات