به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مجموعه سه‌گانه «داستان‌های وشاره» با عناوین «جشن عروسی بابام»، «شبی در خانه درختی» و «کروکودیل در کلاس» به قلم یوسف یزدیان وشاره، منتشرشده از سوی انتشارات قدیانی است.

در نشست نقد این سه‌گانه، محمد میرکیانی، نویسنده و منتقد ادبی ادبیات کودک و نوجوان ضمن اشاره به زاویه‌دید اول شخص در این مجموعه داستان، به بررسی این اثر از نظرگاه حوزه مردم‌شناسی و ادبیات نوجوان پرداخته و این مجموعه سه‌جلدی را به مثابه سندی برای مردم‌شناسی در یک جغرافیای خاص و ثبت لحظه‌هایی از زندگی سنتی و طی‌شده اما جالب و جذاب شخصیت‌های داستانی مجموعه، از جمله فراز و فرودهای زندگی «یوسف» شخصیت اصلی نوجوان این داستان‌ها معرفی کردند.

او در این‌باره گفت: اولاً چون زاویه‌دید منِ راوی برای روایت ماجراها در این مجموعه داستانی انتخاب شده، سایه سنگین راوی در داستان‌ها حس نمی‌شود و برداشت من این است که مخاطب نوجوان با علاقه‌مندی زیاد داستان‌ها را تا آخر پی می‌گیرد و آنچه او در این کتاب‌ها می‌خواند، گویا دارند خاطره‌ای برایش تعریف می‌کنند و به این علت که راوی در بستر زندگی خودش را متهم می‌کند و زیر سوال می‌برد، آن کشش و جذابیت لازم در مخاطب نوجوان برای مرور کتاب فراهم شده است.

میرکیانی افزود: دوم اینکه این‌طور نوشته‌ها از منظر فهم و درک زندگی برای نوجوانان مهم است و می‌تواند جزو آثاری قرار بگیرد که درک و فهم نوجوان از زندگی را بالا ببرد. اینکه نوجوان متوجه شود واقعاً زندگی آنی نیست که هر روزه در فضای مجازی می‌بیند و او را به تفکر وادار کند که مفهوم زندگی چیست. چرا صبح زود باید از خواب بیدار شود به مدرسه برود یا نقش پدر و مادر در زندگی‌اش چیست و نقش همسایه و دیگران چیست و صدها پرسش این‌چنینی که تا آموزش درست نبیند مثلاً آثار داستانی تفکر برانگیز را نخواند، به درک درستی از زندگی نمی‌رسد. این‌گونه آثار، پنجره‌های تازه‌ای را در برابر ذهن نوجوان باز می‌کنند و او را به تفکر سازنده ترغیب می‌کنند.

سیدعلی موسوی ویَری، منتقد دیگر جلسه، ضمن اشاره به نظریه روایت‌شناسی «اشنایدر» که تعلیق و تحیر و جابه‌جایی در چینش حوادث پیرنگ در داستان باعث جلب توجه مخاطب و درگیری‌اش با متن داستانی می‌شود، گفت: اولین داستان این مجموعه سه‌جلدی با نام‌های «جشن عروسی بابام»، «شبی در خانه درختی» و «کروکودیل در کلاس»، با بالا رفتن یوسف از درخت برای پایین آوردن توپ کرکی یادگار مادر ازدست‌رفته‌اش آغاز می‌شود و مفهوم مادر در بسیاری از داستان‌های این مجموعه برای مخاطب نوجوان تکرار می‌شود. نویسنده به خاطر تجربه زیسته‌ای که داشته، مباحث کلیشه‌ای را مطرح نکرده و پایان‌بندی داستان‌ها تصنعی نیست بلکه از خود زندگی گرفته شده است. نمونه درخشان این مطلب در داستان «می‌خواهم شاعر شوم» نمود پیدا کرده و مخاطب نوجوان از خواندن این‌گونه داستان‌های دلنشین لذت می‌برد.

یوسف یزدیان وشاره، نویسنده این مجموعه هم در پایان جلسه به پرسش‌های حاضران پاسخ گفت.