سبا ابراهیم‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره دلیل الهام گرفتن از یک نقاشی و چگونگی اقتباس آن در فیلمش گفت: از زمانی که وارد عرصه فیلمسازی شدم، متوجه شدم که فیلمسازی فقط محدود به دوربین و تصویر نیست. یک فیلمساز باید از هر چیزی الهام بگیرد و برای من این الهام گرفتن از گسترش مهارت‌هایم در زمینه‌های مختلف هنری آغاز شد. از نقاشی، مجسمه‌سازی، موسیقی و هنرهای تجسمی الهام گرفته‌ام و نه تنها به‌عنوان مخاطب، بلکه به‌صورت فعال در این زمینه‌ها کار کرده‌ام.

وی افزود: به‌عنوان یک فیلمساز، معتقدم که باید خودم را در همه زمینه‌ها گسترش دهم و یک‌بعدی به جریان نگاه نکنم. این رویکرد باعث شد که به سمت نقاشی‌ها بروم و در این فیلم، از یک نقاشی الهام بگیرم. علت انتخاب این نقاشی را در ویس‌های بعدی توضیح می‌دهم، اما نکته مهم این است که من در آثارم از نمادها و نشانه‌هایی استفاده کرده‌ام که به هم مرتبط هستند و این نقاشی هم به نوعی بخشی از این مجموعه است.

او در ادامه در پاسخ به این‌که تأثیر اقتباس از نقاشی در آثار آینده خود چگونه خواهد بود، تصریح کرد: در هر فیلمنامه‌ای که می‌نویسم، گوشه‌هایی از ذهنیتم و دنیای خودم را بیان می‌کنم. ممکن است از یک نقاشی الهام گرفته باشم، اما اگر ارتباط عمیقی با آن نقاشی برقرار نکرده باشم، نمی‌توانم داستانی پشت آن بسازم یا آن را به دیگر مفاهیم مرتبط کنم.

ابراهیم‌پور در مورد رویکرد نمادگرایی و تأثیر آن بر مخاطبان خود تأکید کرد: همیشه سعی کرده‌ام مخاطب را به فکر وادارم. هیچ‌گاه کارهایم مستقیماً پیام خود را بیان نمی‌کنند؛ از نمادها و استعاره‌ها استفاده می‌کنم تا مخاطب بیشتر فکر کند. حتی در شعرهایم هم از این رویکرد استفاده می‌کنم. هدفم این است که مخاطب به دنبال معنای نمادها برود و مدت‌ها درباره آن‌ها فکر کند.

او در پاسخ به اینکه آیا فیلم‌های شما به‌عنوان بخشی از یک پازل بزرگ‌تر عمل می‌کنند، توضیح داد: تکه‌های پازل فیلم‌هایم به هم مرتبط هستند. امیدوارم روزی برسد که همه آن‌ها را کنار هم بگذارند و به درک کامل‌تری از مجموعه آثارم برسند. همه آثارم به هم مرتبط‌اند و هر فیلم بخشی از یک پازل بزرگ‌تر است. این نقاشی هم بخشی از همان پازل است.

در مورد انتخاب نقاشی و تأثیر محیط نیویورک بر فیلم، ابراهیم‌پور گفت: نقاشی‌های رنه مارگریت با روحیات من هماهنگی دارند. آثار او نمادین و سورئال هستند و مخاطب را به فکر وامی‌دارند. به همین دلیل یکی از نقاشی‌های او را انتخاب کردم.

کارگردان فیلم کوتاه «فرزند آدم» تصریح کرد: دلیل ساخت فیلم، خارج از ایران این بود که تحصیلاتم را خارج از ایران گذرانده‌ام و احساس کردم که این نقاشی با محیط نیویورک و نور و رنگ‌های آن هماهنگی دارد. فضای آن شهر به نوعی با حس و حال نقاشی مارگریت تطابق داشت.

ابراهیم‌پور در پاسخ به اینکه چگونه مخاطبان خود را با نقاشی‌ها آشنا می‌کنید، تأکید کرد: برای مخاطبانی که نقاشی را نمی‌شناسند، نام نقاشی را به‌طور دقیق استفاده کرده‌ام تا اگر کسی آن را نمی‌شناسد، بتواند جست‌وجو کند و درباره آن بیشتر بداند. هدفم این است که با انتخاب هوشمندانه تلنگری به مخاطبان بزنم، چه آن‌هایی که با هنر آشنا هستند و چه کسانی که آشنایی ندارند.