به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، حمیدرضا شاه‌آبادی در آغاز صحبت‌های خود در این نشست به دو علاقه خود یعنی تاریخ و رمان و پیوند آنها در آثارش اشاره کرد و گفت: انسان برای شناخت گذشته سراغ تاریخ می‌رود و همین نگاه موجب شده تا برخی از تاریخ به‌عنوان علم شناختِ اکنون بر اساس بررسی گذشته، یاد کنند.
او با بیان اینکه هدف از مطالعه تاریخ، ساخت دنیای بهتر است، بیان کرد: این دیدگاه نشان‌دهنده اهمیت موضوع است؛ چراکه می‌تواند باعث تغییرهای بزرگ در زندگی فردی و جمعی بشر شود.
شاه‌آبادی در ادامه با اشاره به اهمیت تاریخ و رمان تاریخی، خودشناسی و دیگرشناسی را از کارکردهای رمان برشمرد و عنوان کرد: نویسندگی راهی برای درمان خود است. در رمان، تحول شخصیت را تجربه می‌کنیم و می‌توان درک کرد آدم‌ها با چه توجیه‌هایی دست به رفتارهای خاص می‌زنند.
او در ادامه این نشست به اشتراک‌ها و تفاوت‌های تاریخ و رمان پرداخت و گفت: باید دانست هر واقعیتی واقع‌نما نیست؛ یعنی در جهان واقعیت برخی اتفاق‌ها شدنی است اما نمی‌توان در جهان داستان آن را قبول کرد؛ چراکه باورپذیری اثر که اصل مهمی است، کم‌رنگ می‌شود و به همین دلیل در داستان، نویسنده سراغ واقع‌نمایی می‌رود.
این نویسنده رمان را «تاریخ آزاد» عنوان کرد که نویسنده برای نوشتنش نیاز به آوردن مستندات ندارد و می‌تواند با تخیل بین حوادث پل بزند.
حمیدرضا شاه‌آبادی، رمان تاریخی را سه نوع برشمرد و بیان کرد: رمان تاریخی که وفادار تاریخ است، رمان تاریخی که تاریخ در پس‌زمینه آن قرار داد و حوادث اصلی در جلوی آن نمایش داده می‌شود و نوع سوم که نیمه قرن بیستم رواج پیدا کرده است، رمان تاریخی فراساخت است که هیچ ربطی به اصل واقع تاریخی ندارد و هر کس روایت خود از تاریخ را می‌تواند داشته باشد.
همچنین، این پژوهشگر تجربه زیسته را فهم نویسنده از جهان خود تعبیر کرد و از نقش و کارکرد آن در نویسندگی سخن گفت.
تشریح عناصر واقع‌نمایی در داستان‌های تاریخی چون تیپ، شخصیت‌پردازی، صحنه‌پردازی، توصیف‌های زمانی و مکانی، زبان، هم‌گویی، فضاسازی و طرح و پی‌رنگ از دیگر موارد مطرح در این نشست بود.
در ادامه، ملیحه ملک‌زاده‌فرد، مدیرکل کانون استان اردبیل نیز با اشاره به قداست قلم و آنچه نوشته می‌شود، گفت: خداوند متعال در زمان اعراب جاهلی که بی‌سواد بودند، به قلم سوگند یاد می‌کند و جایگاه نوشتن را به‌عنوان یک مسئله مهم یادآور می‌شود.
او با بیان اینکه قرآن کریم وسیله هدایت بشری نیز به‌صورت کتاب نازل شده است، اظهار داشت: گاهی یک جمله یا داستان کوتاه، فکر و اندیشه خواننده را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و این نشان از ضرورت توجه به امر نوشتن و کسب مهارت در این زمینه است.
مدیرکل کانون استان اردبیل برگزاری نشست‌های تخصصی و نقد و بررسی کتاب با حضور نویسندگان نام‌آشنا و شناخته‌شده را فرصتی مغتنم برای مهارت‌آموزی اعضای کانون دانست و اعلام کرد برای استفاده از تجربه‌ها و توانمندی‌های این نویسندگان، برگزاری این نشست‌ها به‌صورت حضوری یا مجازی تداوم می‌یابد.
مهدیه علیقلی‌زاده، کارشناس ادبی کانون استان اردبیل نیز در این خصوص گفت: با برنامه‌ریزی انجام‌یافته اعضای انجمن ادبی، اعضای فعال کارگاه‌های تخصصی داستان‌نویسی و اعضای باشگاه‌های کتاب‌خوانی مراکز کانون استان، از اول آبان کتاب «وقتی مژی گم شد» را مطالعه کرده و با برگزاری نشست‌هایی همراه با مربیان خود به نقد و بررسی محتوایی این کتاب پرداختند.
او با بیان اینکه در برگزاری برنامه ادبی «دو پنجره» ۹۰ عضو نوجوان کانون مشارکت داشتند، گفت: اعضای حاضر در این نشست با بیان نقطه‌نظرهای خود درباره موضوع داستان، شخصیت‌پردازی، تناسب محتوا با گروه سنی و روایت‌گری در مورد دیدگاه و هدف نویسنده از نگارش این داستان، سوال‌هایی را مطرح کردند.
نظر شما