به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ کتاب «اهل خور؛ قاب‌هایی از زندگی بر دریای پارس» مجموعه‌ای از عکس‌ها و روایت‌های عمیق است که به زندگی مردم حاشیه دریای پارس و فرهنگ خاص آن‌ها پرداخته است. این مجموعه به وسیله مجید مظفری، عکاس و دبیر بازنشسته آموزش و پرورش، جمع‌آوری شده است. مظفری که از دوران جوانی به عکاسی علاقه‌مند بوده، در این کتاب به دنبال ثبت لحظات نابی است که با زندگی دریا و مشاغل دریایی گره خورده‌اند. این عکس‌ها نه تنها چشم‌اندازی از زیبایی‌های طبیعی و فرهنگی منطقه، بلکه داستان‌های انسانی و کارهایی را که مردم این مناطق در طول تاریخ انجام داده‌اند، به تصویر می‌کشند.

«اهل خور» در واقع یک سند تصویری است که لحظات زندگی مردمان حاشیه دریای پارس را به ثبت می‌رساند. در این مجموعه، دریا نه تنها به عنوان یک عنصر طبیعی بلکه به عنوان نمادی از زندگی پر تلاطم و پیچیده با غم و شادی‌های آن به تصویر کشیده شده است. عکس‌ها در این کتاب در تلاشند تا روایت‌هایی از انسان‌ها، مشاغلشان و ارتباطشان با دریا را بیان کنند، که هیچ‌کدام از آن‌ها قابل تکرار نیستند.

مجید مظفری در این مجموعه با نگاه خاص خود به لحظات انسانی و طبیعی پرداخته و در برخی موارد حتی از تکنیک‌های عکاسی برای ثبت لحظه‌های قطعی و زندگی‌های مردم حاشیه دریا گذشت کرده است. این رویکرد، نشان‌دهنده جهان‌بینی عمیق او است که ارزش لحظات انسانی و فرهنگی را در برابر ظرافت‌های تکنیکی عکاسی قرار می‌دهد.

کتاب با اهمیت خاصی به ثبت موقعیت‌های خاص مردم دریای پارس پرداخته است. این مجموعه می‌تواند برای محققان فرهنگ عامه، تاریخ‌نگاران و علاقه‌مندان به حافظه تصویری مردم جنوب ایران، به ویژه سواحل خلیج فارس، یک منبع معتبر و گران‌بها باشد.

پیش گفتار کتاب توسط مهدی انگستانی نوشته شده است که به دقت و اهمیت این مجموعه در ثبت لحظات و یادگارهای فرهنگی اشاره دارد. او بر این نکته تأکید می‌کند که آثار مظفری از جمله منابعی است که به گنجینه تصویری فرهنگی مردم حاشیه دریا تبدیل شده است و به نوعی به حفظ فرهنگ‌های در حال فراموشی کمک می‌کند.

مجید مظفری در مقدمه کتاب نیز به شرح چگونگی علاقه‌مندی خود به عکاسی و دغدغه‌های چهل ساله‌اش در رابطه با زندگی دریایی پرداخته است. او کتاب را به یاد پسر عمویش، مهران مظفری، که فردی مهربان و علاقمند به ایران بود، تقدیم کرده است. مهران که در آمریکا زندگی می‌کرد و در رشته کامپیوتر تحصیل کرده بود، به عنوان یک ایرانی موفق در خارج از کشور شناخته می‌شد. او همیشه در سفرهای خود به ایران، به یاد مردم و سرزمین خود می‌ماند و در آخرین سفرش مقداری از خاک بندر گناوه را با خود برده بود. مهران پیش از مرگ، بدن خود را به دانشگاه و مراکز علمی برای پیشرفت علم پزشکی اهدا کرده بود که گویای ویژگی‌های انسانی و تلاش‌های او برای ترویج دانش و انسانیت است.

کتاب «اهل خور» از این منظر نه تنها یک مجموعه عکس است، بلکه یک روایت از فرهنگ و تاریخ مردم ساحلی ایران به شمار می‌آید که برای همیشه در حافظه جمعی باقی خواهد ماند. این مجموعه به شکلی زیبا و هنری سعی دارد ارتباط انسان‌ها با دریا و زندگی پر از فراز و نشیب آن‌ها را ثبت و نگهداری کند و یادگارهای این انسان‌ها را در دل عکس‌ها جاودانه سازد.

کتاب «اهل خور؛ قاب‌هایی از زندگی بر دریای پارس» نوشته مجید مظفری به تصویرگری مجید مظفری در نوبت اول ۱۴۰۳ با ۵۰۰ نسخه در ۱۰۰ صفحه به همت انتشارات هلیله منتشر شده است.