به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، اين فصلنامه، آوردگاه جدي آرا و انظار و نقد و بازخواني انديشه‌هاست كه هر سه ماه يك بار در حوزه چشم‌اندازهاي ديني و فلسفي به مسائل فرهنگي و اجتماعي پرداخته و انتشار مي‌يابد.
نخستين مقاله اين شماره فصلنامه، «اعتدال گرايي در معرفت‌شناسي معاصر و پيامدهاي آن در معرفت‌شناسي ديني» نام دارد كه اثر محمد مبيني است. در چكيده اين مقاله آمده است: «در اين مقاله ابتدا شواهدي بر پيدايش رويكرد اعتدال‌گرايانه در معرفت‌شناسي معاصر ارائه كرده و نشان مي‌دهيم كه طرفداران اين رويكرد با كاهش سطح انتظارات خود از تحقيقات معرفت‌شناختي، معيارهاي معتدل‌تري را براي معرفت و توجيه ارائه كرده‌اند. سپس به پيامدهاي اين رويكرد در معرفت‌شناسي ديني اشاره كرده و برخي فيلسوفان دين معاصر را كه در جهت يك‌سان‌سازي معيارهاي ارزيابي معرفتي در حوزه دين و غير دين تلاش كرده و به دوگانگي معياري موجود در اين زمينه انتقاد كرده‌اند، معرفي مي‌كنيم. همچنين از برخي فيلسوفان دين معاصر سخن خواهيم گفت كه با اتخاذ رويكردي اعتدال‌گرايانه، قلمرو مباحث معرفت‌شناسي ديني را توسعه داده و گزينه‌هاي جديدي را به مثابه راه‌هايي براي پيدايش معرفت ديني پيشنهاد داده‌اند. در پايان، خواهيم ديد كه اتخاذ رويكرد اعتدال‌گرا چگونه مي‌تواند بر داوري ما درباره مساله احتجاب الاهي تاثير داشته باشد.»
«فخر رازي؛ از عقل‌گرايي اعتدالي تا ايمان‌گرايي خردپيشه» به قلم محمد حسيني مهدوي‌نژاد، عنوان دومين مقاله فصلنامه است كه به نقش رازي در تحول علم كلام پرداخته و مي‌نويسد: «دوره حيات فخر رازي(543-606 هجري) از جهات بسياري تكرار سير زندگاني غزالي است. او در ابتدا از طريقه اشعري حمايت كرد، اما سرانجام بر اين عقيده شد كه طريقه اشعريه فقط براي عامه مردم خوب است. با اين وجود، نه مشتمل بر اصل حقيقت است و نه از آن تشفي حقيقي حاصل مي‌شود. متكلمان پيش از رازي در بعدي گسترده از اسلاف خود پيروي مي‌كردند و از آثار آنان بهره‌مند مي‌شدند، اما رازي و هم‌فكرانش بيشتر به آثار فيلسوفاني مانند ابونصر فارابي(متوفي 339 هجري) و ابن سينا(370-428 هجري) متكي بودند و از كتاب‌هاي آنان بهره مي‌جستند. از اين رو، علم كلام به وضعيتي رسيد كه بدون دانستن فلسفه و منطق دانسته نمي‌شد. اين ويژگي در كلام، باعث شد تا متكلمان بعد از رازي از متكلمان قبل از رازي متمايز شده و به فلسفه گرايش يابند. منابع متكلمان پس از رازي بيش از آن كه كتاب‌ها و آثار متكلمان باشد، آثار فيلسوفان بود به گونه‌اي كه بخشي از نظريات آنان در كتاب‌هاي كلامي مورد بحث واقع شدند ... .»
نومن و فنومن در فلسفه كانت(منصور نصيري)، وظيفه‌شناسي باور، مروري بر ديدگاه ويليام پي. آلستون(محمدعلي مبيني)، طرح يك گفت‌وگوي فلسفي: پرسش‌هاي مطهري و پاسخ‌‌هاي كانت(مسعود اميد)، فلسفه همچون زندگي؛ سعادت به مثابه بنياد فلسفه در انديشه ارسطو(سيد جمال‌الدين مير شرف‌الدين)، معناي خارجيت معنا و موضوع‌له از نظر ميرزا مهدي اصفهاني(حسين مفيد)، اوتانازياي فعال و منفعل(جيمز ريچلز، ترجمه سيدمحمد حسيني‌سوركي)، ملاحظاتي درباره مقاله «تعبيرهاي ارسطو از اصل تناقض»(علي ملك‌محمدي) و سخن اهل دل؛ نگاهي به مفهوم «اهل دل» در ديوان حافظ(مسعود فريامنش) ديگر عناوين مقالات اين شماره فصلنامه را تشكيل مي‌دهند.
همچنين كتاب «بازگشت به مبناگرايي سنتي»، در انتهاي اين فصلنامه، توسط رضا صادقي معرفي شده است.
چهل و نهمين و همچنين پنجاهمين شماره فصلنامه «نقد و نظر» در 312 صفحه و به بهاي 20000 ريال راهي بازار نشر شد.
دوشنبه ۹ آذر ۱۳۸۸ - ۱۳:۲۲
نظر شما