سجادی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، گفت: حضرت علی(ع) در میان ائمه‌اطهار(ع) که ایرانیان نسبت به آنان ارادت و علاقه بسیاری دارند از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و نسبت به او بسیار عشق می‌ورزند.
وی در توضیح علت این امر اظهار داشت: شخصیت، گفتار، کردار، پندار و دیدگاه امام علی(ع) به آیین ایران باستان و نوع نگاه او به فرهنگ ایرانی نزدیک‌تر است. فتوت، جوانمردی، عدالت و مروت همواره در نظر ایرانیان باستان بوده است. بنابراین ایرانیان شخصیت علی(ع) را که سرشار از چنین ویژگی‌هایی است به خوبی پذیرفته‌اند و شاعران در ابعاد گوناگونی در شعرهای خود به او پرداخته‌اند.
سجادی با تاکید بر این امر که می‌توانیم سرفصل شعر علوی را در شعر آیینی در نظر بگیریم، توضیح داد: سرفصل شعر علوی در شعر فارسی حضور پررنگ و قوی دارد. براساس آن جشنواره‌های متعددی نیز برگزار شده است. از سوی دیگر شاعران به تمام ابعاد شخصیتی و زندگی این امام در سروده‌های خود پرداخته‌اند.
وی ادامه داد: ابعاد شخصیتی و جزئیات زندگی حضرت علی(ع) در زندگی مردم رسوخ کرده است. روز ولادت او اهمیت به‌سزایی در فرهنگ ایرانی- اسلامی دارد و روز شهادت ایشان نیز با آیین ویژه سوگواری عجین شده است.
این شاعر آیینی درباره مقاطع زمانی که شاعران و نویسندگان بیشتر به این شخصیت پرداخته‌اند، تشریح کرد: در طول تاریخ اسلام شخصیت مولا علی(ع) به خوبی در آثار مکتوب پرداخته شده است. اما در مواقعی که شباهت‌های بسیاری میان زندگی این امام و جامعه در یک مقطع زمانی خاص دیده شده است، شاعران و نویسندگان بیش از پیش به شخصیت ایشان پرداخته‌اند.
وی با ذکر نمونه‌ای در این زمینه توضیح داد: به عنوان مثال در دوران دفاع مقدس و پس از آن، برای به تصویر کشیدن رشادت‌های سرداران و شهیدان در اشعار شاعران مقایسه‌هایی در این زمینه صورت گرفته است.
سجادی در ادامه به مفاهیمی که در اشعار علوی ذکر شده اند اشاره و تصریح کرد: نحوه زندگی، شجاعت و سیره امام علی(ع) دستمایه‌ای برای سرودن شعرهای علوی بوده است.
وی در پایان یادآور شد: علاوه بر احادیث و روایت، «نهج‌البلاغه» نیز الهام‌بخش بسیاری از شاعران برای سرودن شعرهایی درباره آن حضرت بوده است. این کتاب پس از قرآن جایگاه ویژه‌ای در میان مسلمان دارد.
پنجشنبه ۴ شهریور ۱۳۸۹ - ۱۰:۲۸
نظر شما