به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، اين اثر كه سيري كوتاه در زندگاني حضرت زينب كبري(س) به حساب مي‌آيد، ضمن بيان شمه‌اي از فضايل و كرامات اين بانوي بزرگوار، از ولادت تا واقعه عاشورا را به اختصار مطالعه و بررسي مي‌كند.

در ستيغ آرمان‌شهر، آنان كه به استمرار روح عاشورا در تمامي عصرها و استحكام روح كربلا در تمامي سرزمين‌ها باور دارند؛ زني از ساكنان دشت لاهوت مي‌درخشد؛ زني كه خوشه‌اي از ياقوت فاطمي است. او آنقدر بلند است كه در عرصه‌اي از تاريخ، طنين مهر مادر است و در عرصه‌اي، پژواكي از صلابت حيدر.

زينب(س) ستون خيمه پايداري است. آن قدر تسليم است كه دود و غبار شراره‌هاي خيمه‌هاي نيمه‌سوخته برايش نسيم نواز شكر دوست است، از اين‌روست كه سرود «و ما رايت الا جميلا».

زينب(س) در قاموس اهل معنا، حديث مكرر استقامت و شكوه و پايمردي است. او نه تنها در عاشوراي عشق، كه هم‌چنان پامنبري آفتابي است كه تا جمعه دل‌انگيز ظهور بر بلنداي ني، آيه جهاد تلاوت مي‌كند. بي‌كرانه‌اي است كه نور نهضت حسيني را به دهليزهاي تاريك تاريخ انعكاس مي‌دهد. ايوان بارگاه معرفت او، فراخ‌تر از واژه‌هاست. از اين‌رو بايد از دور به توصيفش پرداخت.

ولادت حضرت زينب(س) 

در تاريخ ولادت حضرت زينب(س) اختلاف است، در كتاب «رياحين‌الشريعة» آمده: برخي پنجم جمادي‌الاولي سال ششم هجري و بعضي اوايل شعبان آن سال و بعضي ماه رمضان و يا در دهه آخر ماه ربيع‌الثاني دانسته‌اند. قول ديگر هم، در ماه محرم سال پنجم هجرت ذكر كرده‌اند؛ ولي هيچ‌يك از اين اقوال، دليل محكم تاريخي ندارند!

تعيين اسم 

حضرت حق‌تعالي چند تن از خواص را در قرآن كريم، تصريح به اسم فرموده و نام آنها را معين كرده است:
اول: حضرت آدم(ع)؛ آنجا كه در خطاب به ايشان مي‌فرمايد: «و قلنا يا آدم اسكن انت و زوجك الجنة».
دوم: حضرت يحيي(ع)؛ آنجا كه خطاب به پدرش حضرت زكريا(ع) مي‌فرمايد: «يا زكريا انا نبشرك بغلام اسمه يحيي».
سوم: حضرت عيسي(ع)؛ آنجا كه مي‌فرمايد: «منه اسمه المسيح».
چهارم: حضرت ختمي مرتبت محمد مصطفي(ص)؛ آنجا كه عالميان را بشارت داده است به آيه شريفه: «ياتي من بعدي اسمه احمد».
پنجم: از جمله ايشان، رضيع ثدي عصمت، صديقه صغري، زينب كبري بوده است، در اين خصوص، خبري است كه مي‌فرمايد: چون چند روزي از ولادت آن مظلومه گذشت، حضرت صديقه طاهره(س) خدمت اميرالمومنين(ع) عرض كرد: اي حجت خدا بر اهل زمين و آسمان! براي اين دختر نامي انتخاب كن (ظاهرا پيامبر گرامي"ص" به جنگ تبوك رفته بود و حضرت علي(ع) در مدينه بود). حضرت فرمود: اختيار با احمد مختار(ص) است. پس از مراجعت، امام علي(ع) خدمت پيامبر(ص) عرض كرد: يا رسول‌الله! خداي تعالي دختري به دخترت فاطمه(ص) عطا فرموده، براي او نامي انتخاب كنيد. رسول‌ خدا(ص) قنداقه آن مولده را گرفت و به سينه چسبانيده و ديدارش را مي‌بوسيد و مي‌گريست. آنگاه فرمود: اگرچه فرزندان فاطمه(ص) اولاد من هستند؛ ليكن امر ايشان با پروردگار عالم است و من منتظر وحي مي‌مانم.
در اين حال، جبرئيل از جانب رب جليل نازل شده عرض كرد: يا رسول‌الله! خداي عزوجل تو را سلام مي‌رساند و مي‌فرمايد: اي حبيب من! نام اين مولد (دختر) را زينب بگذار؛ چرا كه اين نام را در لوح محفوظ نوشته‌ايم.
رسول اكرم(ص) نام او را زينب نهاد و فرمود: به حاضرين و غايبين امت وصيت مي‌كنم كه اين دختر را گرامي داشته و حرمت او را پاس بداريد؛ همانا او به خديجه كبري(س) شبيه است.

نام و كنيه 

زينب در لغت به معناي درخت خوش‌بوي نيكو منظر آمده است، و ممكن است مخفف (زين و اب؛ زينت پدر) باشد.

از تواريخ و روايات استفاده مي‌شود كه اميرالمومنين(ع) دو يا سه دختر به نام زينب داشته كه بانوي شجاع كربلا، زينب كبري(س) بوده است، چنان كه شيخ مفيد(ره) و برخي ديگر گفته‌اند: زينب صغري، همان خواهر مادري حضرت زينب(س)؛ يعني ام‌كلثوم بوده است؛ ولي همان شيخ مفيد(ره) در پايان كلام خود، در زمره فرزندان حضرت علي(ع)؛ زينب صغراي ديگر را نام مي‌برد كه مادرش كنيز بوده است.

القاب حضرت زينب(س) 

لقب آن است كه بر مدح يا ذم دلالت كند. اين محبوبةالله، داراي هرگونه كمال و صفات جمال بوده كه بيان، عاجز و قاصر از تقرير و تحرير اندكي از بسيار و يكي از هزار فضايل و فواضل آن مكرمه است؛ ولي چه خوش گفته‌اند: «گنجشك قدر همت خود بال و پر زند». 

از القاب حضرت زينب(س) كه در روايات آمده، عقيله يا عقيله بني‌هاشم است؛ به معناي زن ارجمند و يكتا در ميان فاميل خود. در سند خطبه فدك آمده: ابن‌عباس آن را از عقيله بني‌هاشم؛ يعني حضرت زينب(س) نقل مي‌كند.

اينك بعضي از الفاظي را كه براي آن مخدره وضع شده، در اين جا ذكر مي‌شود:
الصديقة‌الصغري، العصمة‌الصغري، الراضية بالقدر والقضاء، امينةالله، عالمة غير معلمة، فهمة غير مفهمة، محبوبة‌المصطفي، قرة عين‌المرتضي، نائبة‌الزهراء، رضيعة ثدي‌الولاية، شفيقة ‌الحسن‌المجتبي، شريكة‌الحسين سيدالشهداء، عقيلة‌القريش، عقيلة بني‌هاشم، زاهده، كامله، فاضله، عاقله، عامله، عابده، محدثه، مظلومه، وحيده و....

ولادت حضرت زينب(س)، ازدواج حضرت زينب(س)، گوشه‌اي از فضايل حضرت زينب(س)، سفر تاريخي زينب(س) به كربلا، شمه‌اي از كرمات حضرت زينب(س) و شمه‌اي از فضايل حضرت زينب(س)، عناوين ششگانه بخش‌هاي اين اثرند.

چاپ نخست كتاب «حضرت زينب(س) اسوه صبر و استقامت» در شمارگان 2000 نسخه، 93 صفحه و بهاي 10000 ريال راهي بازار نشر شد.