پژوهشگر حوزه دين و عرفان «سه گفتار درباره غلوپژوهي» را تاليف كرد. او در اين كتاب، غاليان و غلوگري در در ميان شيعيان را بررسي كرده است.*
وي افزود: چند سالي است مطالعاتم را در باب غلو و تفكر غاليان متمركز كردهام و در اين كتاب به بخشهايي از فرهنگ و تاريخ غاليانه در دنياي شيعه پرداختم.
جهانبخش يادآور شد كه غلو در لغت به معناي از حد تجاوز كردن و زيادهروي در هر چيزي است.
اين پژوهشگر ادامه داد: غلو در طول تاريخ پديدهاي طبيعي ميان مسلمانان و پيروان ديگر اديان يا حتي ايدئولوژيهاي غيرديني به شمار آمده است. اين پديده در ميان اهل سنت و شيعيان نيز رواج داشت.
وي غلو در اديان مختلف را به معناي نسبت خدايي دادن به پيشوايان مذهبي دانست.
جهانبخش اين تعريف را نيازمند اصلاح برشمرد و گفت: غلو كردن تنها منحصر به نسبت خدايي دادن نيست، بلكه اگر مفاهيم و مواردي كه مورد تاييد عقل و شرع نيستند، به اين افراد نسبت داده شوند نيز مصداقي از غلو را خواهيم داشت.
كتاب «سه گفتار درباره غلوپژوهي» مجوز نشر را دريافت كرده است. اين اثر كه مراحل چاپ را طي ميكند، كمتر از دو ماه آينده روانه بازار نشر ميشود.
نظر شما