به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، سيروس نفيسي، منتقد و دبير جلسات نقد «كتابسراي روشن»، در ابتدا با اشاره به فضاي نقد‌نويسي گفت: برخي از نقدهايي كه در صفحات مطبوعات نوشته مي‌شوند، با پاره‌اي ملاحظه‌كاري‌ها و تعارفات توام‌اند. از اين منظر، پركردن صفحات روزنامه‌ها، مانند پر كردن زماني است كه در برخي فرهنگسراها كنار كارگاه‌هاي آموزشي به نقد كتاب اختصاص مي‌يابد و نتیجه خاصی در بر ندارد.
وي افزود: يك نقد خوب و تمام و كمال، مستلزم اشراف كامل بر اثر و متن است كه در برخي اوقات به دليل كمبود وقت توجه به اين مسايل مخدوش مي‌شود و مسلما بدون فرصت كافي مطالعه كامل انجام نمي‌شود و نقدها براساس مطالب ديگران و گفته‌ها و شنيده‌هاي قبلي صورت مي‌گيرد.
وي به جلسات نقد انتشارات كتابسراي روشن اشاره کرد و گفت: در جلسات ما فرصت كافي براي مطالعه كتاب در اختيار منتقد قرار مي‌گيرد و كتاب بارها و بارها مطالعه مي‌شود و در نهايت حدود پنج يا شش منتقد، كار را از زواياي مختلف ارزيابي مي‌كنند. به اعتقاد من فرصت كافي و نگاه‌هاي متنوع مي‌توانند نشست‌هاي نقد را از آسيب دور كنند.
اين منتقد با بيان اينكه در نقد بايد براساس خود متن قواعد تئوريک را به كار برد، توضيح داد: در نقد بايد از منظر خود اثر به اثر نزديک شد و ما بايد نقدمان را فرض قرار دهيم و نه پيش فرض. جنبه تئوريک در كنار اشراف كامل بر اثر است كه مي‌تواند موجبات ارايه نقد خوب را فراهم كند.
نفيسي افزود: منتقد نبايد فكر كند كه قواعد تئوريک نقد لايتغير است. اين موضوع متاسفانه اين روزها گريبانگير جلسات كارگاهي است. واضح است كه آفت تئوري‌زدگي و قاعده‌مندي نقد را از انعطاف و خلاقيت جدا مي‌كند. قاعده، مبناي خود متن است و منتقد وظيفه دارد قواعد متن را به مخاطب نشان دهد.
این منتقد در ادامه سخنانش با اشاره به اينكه در برخي جلسات همگون بودن دايمي ديدگاه‌هاي منتقدان، نقد را از پويايي بازمي‌دارد، گفت: مساله ديگر نزديكي ديدگاه‌هاي منتقدان در جلساتي است كه به مدت طولاني برگزار مي‌شوند و در اين جلسات گاهي به مدت زياد، يک اثر مثلا از منظر محتوا يا فرم مورد ارزيايي قرار می‌گیرد. منتقدان بايد سعي كنند با روح و قوه خلاقه تازه‌ای اين جلسات را اداره كنند، چرا كه اين آفت‌ها مي‌توانند جريان امروز نقد را در محافل نقد ادبي مخدوش كنند.
سه‌شنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۰ - ۱۳:۰۵
نظر شما