گوهرین در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، درباره این اثر گفت: در این مجموعه هایکوها را به سه دفتر تقسیم کرده‌ام. در هایکوهای کلاسیک ژاپنی، هایکوسرا ملزم به یادکردن از نام فصل‌ها در هایکوهاست.
وی ادامه داد: در این دفتر سعی کرده‌ام هایکوهای من کپی‌برداری از هایکوهای ژاپنی نباشد و حال و هوای ایرانی بودن وجه تمایز این هایکوها با هایکوهای ژاپنی به حساب آید. برهمین اساس این هایکوها در سه مکان «جنگل»، «روستا» و «شهر» اتفاق می‌افتند.
گوهرین به ویژگی هر یک از شعرهای این بخش‌ها اشاره و تشریح کرد: در دوران سربازی معلم روستا بوده‌ام و برهمین اساس بخشی از فضای روستا و آن دوران را در هایکوهایم به تصویر کشیده‌ام. از سوی دیگر در بخش «شهر» هایکوهایی با عناصر زندگی شهری و در بخش «جنگل»، عناصر محیط جنگل دیده می‌شود.
وی توضیح داد: عنوان کتاب نیز برگرفته از حال و هوای جنگل است. در جنگل‌های شمالی گوزن‌ها در اردیبشهت صداهایی را ایجاد می‌کنند، که به آن ماغ گوزن می‌گویند و مانند تندر در جنگل می‌پیچد.
این شاعر به بخش دیگر کتابش اشاره کرد و افزود: در بخش چهارم سن‌ریوها آماده است. سن‌ریو نوعی هایکو است، که زبان آن به طنز و محاوره نزدیم می‌شود، اما از نظر تکنیکی همانند هایکوست.
وی ادامه داد: در این دفتر سن‌ریوهای من نیز لحن محاوره و زبانی طنزگونه، الته طنز تلخ و سیاه، دارند و برهمین اساس اغلب موضوعات اجتماعی را بیان می‌کنند. البته برخی از هایکوها نیز ممکن است، لحن سن‌ریو را پیدا کنند و در آن‌ها نیز مسائل اجتماعی مطرح شود.
گوهرین در پایان گفت: هایکوهای این مجموعه طی هشت یا 9 سال گذشته سروده شده‌اند. حدود 300 هایکو و سن‌ریو نیز در این کتاب با حجم 96 صفحه گنجانده شده است.
کاوه گوهرین متولد 1 مهر 1334 است. پیش‌تر دو مجموعه هایکو با عنوان‌های «هایکوهای ایرانی» و «خدای نامک» از او به چاپ رسیده‌اند.
چاپ نخست «هایکوهای ایرانی» در سال 1379 به صورت سه زبانه در هلند و چاپ دوم آن در سال 1380 در ایران از سوی نشر آرویج منتشر شد. ترجمه انگلیسی هایکوهای این دفتر را رضا سبز و ترجمه هلندی آن‌ها را «کلاس خورورس» برعهده داشته‌اند. این مجموعه با طرح‌هایی از باسم رسام همراه بود. «خدای نامک» نیز با طراحی‌های جواد آتشباری در سال 1385 توسط نشر «ایشیق» منتشر شد.
یکشنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۰ - ۱۰:۱۰
نظر شما