یوسفی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره ارزیابی‌اش از برگزاری جشنواره شعر فجر گفت: از آن‌جایی که در این چند سال به بحث نحوه برگزاری جشنواره شعر وارد نشده‌ام، نمی‌توانم چندان درباره این موضوع که جشنواره از کجا آغاز شده و در حال حاضر به کجا رسیده است صحبت کنم اما به عنوان بیان نظر و سلیقه شخصی‌ام، هنوز در ارتباط با شعر با این مساله کنار نیامده‌ام که آیا جشنواره‌ای شدن شعر مفید بوده یا خیر.
وي با اشاره به برپایی جشنواره‌های متعدد با اهداف مختلف طی سال‌های اخیر توضیح داد: همواره این سوال برای من مطرح بوده که بازخورد چنین جشنواره‌هاو جایزه‌هایی در حوزه شعر چه بوده و این جشنواره‌ها تا چه حد توانسته‌اند به شعر در معنا و ذات اصلی‌اش کمک کنند.
یوسفی با تاکید بر ضرورت توجه به ذات و اصل شعر افزود: اگر در جشنواره‌ها و جایزه‌های مختلف شعری گروه‌بندی‌ها، گرایش‌ها و حتی مناسبت‌های مختلف را برجسته می‌کنیم، باید همواره این نکته را نیز در نظر داشته باشیم که شعر از اصل خودش فاصله نگیرد و موضوع‌بندی‌های ما نیز شعر را به ذات آن نزدیک کند.
این شاعر در ادامه به شیوه ارزیابی آثار در جشنواره اشاره کرد و گفت: بسیاری از شاعران در پی شرکت در جشنواره‌ها و جایزه‌ها نیستند، بنابراین بهتر است نحوه شرکت دادن آثار در جشنواره یا ارزیابی آن‌ها به شیوه‌ای باشد تا آثار این شاعران نیز دیده شود؛ به بیان دیگر جدا از بحث شرکت در جشنواره و ارسال آثار براساس فراخوان، کتاب‌های شعر هم بررسی شوند.
وی توضیح داد: برای مثال می‌توانیم تدابیری را در نظر بگیریم تا تمامی آثار منتشر شده طی سال 1389 به صورت مکتوب یا حتی آثار منتشر شده در فضای مجازی، که به نوعی در اختیار مخاطبان قرار گرفته و البته اصول نخستین شعر در آن‌ها رعایت شده است، از سوی تیمي اجرایی و در بازه زمانی بزرگتری دیده و بررسی شوند. چنین شیوه‌ای فرصت یکسانی را در اختیار تمامی شاعران برای شرکت در جشنواره فراهم می‌کند.
یوسفی در پایان افزود: افزودن بخش پژوهش به ششمین جشنواره شعر فجر و ارزیابی آثار پژوهشی در حوزه شعر یکی از اقدامات مثبت این دوره از جشنواره است و به علمی‌تر شدن جشنواره کمک می‌کند و سبب می‌شود یک گام به هدف اصلی جشنواره نزدیک‌تر شویم.
پنجشنبه ۶ بهمن ۱۳۹۰ - ۰۹:۰۹
نظر شما