به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، ایرانیان در گذر تاریخی خود کوشیده اند که جشن های کهن و آداب و رسوم ملی را با روزگار خود تطبیق دهند و زنده نگه دارند. از همین رو بود که برخی از شخصیت های اساطیری، جلوه ای دیگر می یافت و قالبی نو می گرفت. جشن ها نیز از این قاعده جدا نبودند و ایرانیان می کوشیدند آن ها را با شیوه تفکر خود سازگار کنند.
از میان جشن های بسیاری که در ایران باستان وجود داشته است، بی گمان بزرگترین آن ها نوروز است. دو جشن سده و مهرگان نیز بیش و کم در تاریخ باقی ماند و در دوره هایی برگزار شد. ناصحی در کتاب خود به ماندگاری نوروز اشاره می کند و ویژگی‌های آن را بر می شمارد.
او عظمت این جشن کهن را از نقش های تخت جمشید گرفته و آثار ادبی و هنری گوناگون فارسی و عربی را پی جویی می کند و نشانه های آن را برمی شمارد. نویسنده از چگونگی شکل گیری نوروز سخن به میان می آورد و آنگاه آداب و رسوم نوروزی را به کوتاهی شرح می دهد و دگرگونی هایی را که در دوره های تاریخی یافته است، ذکر می کند.
همچنین احادیث و روایاتی را که درباره نوروز نقل شده است، می آورد. بدین گونه کوشش شده است که جنبه های ملی و نیز دینی نوروز نشان داده شود تا راز پایداری آن در تاریخ بازگو شود.
کتاب «نوروز اولین روز طلوع آفتاب»، نوشته عبدالمقیم ناصحی را نشر زعیم، با شمارگان 3 هزار نسخه، چاپ کرده و به بهای 25 هزار ریال در اختیار خوانندگان قرار داده است.
چهارشنبه ۹ فروردین ۱۳۹۱ - ۱۱:۵۴
نظر شما