به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «هنر بعد از 1960» نوشته مایکل آرچر، گزارشی مختصر از تغییرات عمیق و بعضا بنیادینی است که از ابتدای جنبش هنری «پاپ آرت» تاکنون در سراسر جهان رخ داده و در بین منتقدان و عموم هنرمندان پذیرفته شده است. 

نخستین نکته‌ای که پس از مطالعه این کتاب به ذهن خطور می‌کند، این است که شرح این کتاب از هنر دوران جدید (مدرن و پسامدرن) ـ به ویژه جنبش‌های «پاپ آرت» و همچنین شاکله‌هایی چون هنر چیدمان و مینیمالیسم ـ از مباحث کتاب‌های مشابه چون کتاب «مفاهیم و رویکردها در آخرین جنبش‌های هنری قرن بیستم» بسیار بهتر، دقیق‌تر و علمی‌تر و البته با زبانی ساده‌تر است. در راستای این مساله لازم به ذکر است که این کتاب از نخستین منابعی است که در رابطه با مفاهیم هنری در دوران جدید با اهميت دادن به بحث «تک ایده» و «ایده نخستین» در هنر جدید  تحلیلی در رابطه با آن ارایه می‌دهد. 

شاید این کتاب در زمره نخستین منابعی باشد که اهمیت چگونگی پذیرفتن اثری را به عنوان «اثر هنری» یادآور می‌شود. لازم به یادآوری است که با توجه به از میان برداشتن مرزهای بین هنر و دیگر شاخه‌های علوم و توجه هنرمندان به سبک‌ها و شیوه‌های جدید هنری و استفاده از بسیاری لوازم بی‌اهمیت در زندگی روزمره، در راستای خلق اثر هنری، چگونگی هنر خواندن یک سازه‌ توسط مخاطب اهمیت بسیاری یافته است. در این راستا نهادهایی چون موزه‌ها و گالری‌های هنری در راستای اثر هنری خواندن شی‌ای نقش مهمی ایفا می‌کنند. 

به عنوان مثال در دوران جدید اگر یک شی چون «کاسه مستراح» توسط هنرمندی در موزه و یا گالری قرار گیرد، به عنوان اثر هنری پذیرفته خواهد شد، اما همین شی در فروشگاه رنگ و ابزار فروشی به هیچ عنوان یک اثر هنری نخواهد بود. این مساله، یعنی معیارهای پذیرفتن یک اثر به عنوان اثری هنری، در تئوری‌های هنر جدید، مساله مهمی است و این کتاب در زمره نخستین منابع در زبان فارسی است که اهمیت آن‌را به مخاطبان بازگو می‌کند. 

یکی دیگر از ویژگی‌های مهم و اساسی این کتاب که آن‌را از دیگر منابع متمایز می‌کند، در بررسی و تحلیل مناسب بن‌مایه‌ها و سرچشمه‌های اصلی هنر در دوران پسامدرن است. آرچر، بن‌مایه اصلی هنر پست‌مدرن را در جنبش «دادا» می‌داند که نظر درستی است. 

همچنین یک فصل مهم این کتاب فصل ششم یا انتهایی آن با سرفصل «جهانی سازی و وضعیت پست‌مدیوم» است. مساله جهانی‌سازی و یافتن بازارهایی جهانی یکی از معضلات اساسی هنر امروز ایران است. آرچر در این فصل با بررسی وضعیت گالری‌ها و هنرمندان مشهور، مساله جهانی سازی فرهنگ و هنر و رسیدن به «بیان هنری جهانی» را مورد مداقه قرار می‌دهد. این مساله که تاثیر مستقیمی بر مقوله اقتصاد در هنر دارد، باید مدنظر هنرمندان ایرانی قرار گیرد. 

لازم به ذکر است که این کتاب نسبت به دیگر منابع اشکالات ویراستاری به مراتب کمتری دارد. یکی از این اشکالات افتادن «ت» از نام جیمز روزن‌ کوییست، هنرمند جنبش پاپ آرت، در شرح تصویر صفحه 18 کتاب است. نویسنده این سطور امیدوار است با توجه به اهمیت این کتاب، ناشر نسبت به رفع این اشکالات برای چاپ‌های بعدی این کتاب، اهتمام ورزد. 

انتشارات حرفه هنرمند چندی پیش چاپ دوم کتاب «هنر بعد از 1960» نوشته مایکل آرچر را با ترجمه کتایون یوسفی با شمارگان دو هزار و 300 نسخه، 256 صفحه و بهای هفت هزار و 500 تومان در اختیار علاقه‌مندان تاریخ تحولات هنرهای تجسمی در دوران جدید قرار داده است. 

«معماری سلولویید» و مجموعه کتاب‌های «عملکردهای معماری» با همکاری چند تن دیگر، از جمله ترجمه‌های منتشر شده کتایون یوسفی است.