فتحعلي بزرگمهرنژاد در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) اظهار کرد: در روزهای پايانی جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، رزمندگان استان كهگيلويه و بويراحمد در چهارم تير ماه سال 1367 با مقاومت خود در برابر تجهيزات و ادوات سنگين ارتش صدام، مانع پيشروي آن‌ها در خاك ايران شدند. عملكرد این رزمندگان در آن زمان از سوی جانشين وقت فرماندهی كل‌قوا مورد تقدير قرار گرفت.
وي ادامه داد: اهميت ماجراي پد خندق باعث شد تا خاطرات 20 نفر از فرماندهان و نيروهاي تاثير‌گذار اين عمليات را در قالب تاريخ شفاهي جمع‌آوري كنم و شكرالله واحدي‌زاده، فرمانده گردان حضرت رسول(ص) و صالح رايگان، فرمانده دژ خندق نمونه‌اي از اين افرادند.
بزرگمهرنژاد كه نگارش كتاب «مقاومت خندقيان» را از دو سال پيش آغاز كرد، درباره ويژگي‌هاي اين اثر گفـت: مقاومت رزمندگان ويژگي بارز اين اثر است، زيرا آن‌ها در حالي با دشمن مي‌جنگيدند كه در محاصره كامل نيروهاي عراق بودند و تا آخرين فشنگ خود و حتی پس از تمام شدن مهمات، با سنگ به مبارزه ادامه دادند و تسليم نشدند.
وي ادامه داد: حاصل اين مقاومت 87 شهيد و 78 آزاده بودند كه سيد ناصر حسيني‌پور، راوي و نويسنده كتاب «پايی كه جا ماند» يكي از آزادگان آن‌هاست. وي در گوشه‌اي از خاطرات خود به پد خندق اشاره مي‌كند اما در كتاب «مقاومت خندقيان» مقاومت رزمندگان با جزیيات كامل‌تري از زبان فرماندهان بازگو شده است.
بزرگمهر نژاد با اشاره به تاثیر كتاب «پايی كه جا ماند» بر راويان خاطرات جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در شهر یاسوج گفت: پس از تقريظ مقام معظم رهبري بر كتاب «پايی كه جا ماند» افراد بسياري علاقه‌مند به ثبت خاطرات خود شدند. اين تاثير آنقدر مثبت بود كه فرماندهان با روي باز خاطرات خود را نقل مي‌كردند.
وي در پايان گفت: نگارش كتاب «مقاومت خندقيان» چند ماه پيش به پايان رسيد و آن را برای چاپ به حوزه هنري استان كهگيلويه و بويراحمد تحويل دادم.
جمعه ۲۶ آبان ۱۳۹۱ - ۱۰:۴۴
نظر شما