محمد اسماعيل حاجي‌عليان در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، درباره رمان «دختري با روسري سرخ در پنجره روبه‌رو» اظهار كرد: اين رمان زندگي دختري را به تصوير مي‌كشد كه دوران كودكي‌اش با انقلاب عجين شده است و ماجراي انقلاب از نگاه كودك در روند داستان دنبال مي‌شود. اوج ماجراي رمان به 26 دي ماه سال 1357 همزمان با فرار شاه از ايران گره مي‌خورد. حادثه‌ای براي برادر دختر در اين روز باعث مي‌شود تا زماني كه به سن چهل سالگي مي‌رسد، آن را فراموش نکند.
وي افزود: داستان در فضا‌هاي اجتماعي و روانشناختي با بازگشت‌هایي از زمان حال به گذشته مي‌رود و سپس نقش جريان‌هاي سياسي و آسيب‌هايی كه باعث ايجاد چند گانگي تفكر افراد در جامعه شده را بيان مي‌كند.
حاجي‌عليان ادامه داد: مخاطب با مطالعه اين داستان در حال و هواي سالهاي 1357 و 1358 قرار مي‌گيرد و در ماجراهاي داستان تئوري‌هاي مطرح درباره انقلاب بررسي مي‌شوند. نگاه من به اين اثر كاملا پژوهشي است و بخشي از آن به پژوهشی ميداني در در شهر سمنان باز مي‌گردد. همچنین از دايرة‌المعارف انقلاب، خاطرات و نشريات باقي مانده آن دوران استفاده كرده‌ام.
وي درباره انتخاب عنوان «دختري با روسري سرخ در پنجره روبه‌رو» افزود: اين عنوان به موضوع اصلي داستان و دليل عذاب وجدان شخصيت اصلي ماجراها باز مي‌گردد.
حاجي‌عليان با بيان اين‌كه دو اتفاق هشت سال دفاع‌مقدس و انقلاب اسلامي بسيار پر اهميت و سرشار از سوژه‌هاي داستاني‌اند، توضيح داد: نويسندگان آمريكايي هنوز هم از جنگ ويتنام كتاب مي‌نويسند و فيلم مي‌سازند. مدت زمان زيادي از انقلاب نگذشته است و اگر نويسنده‌اي به دنبال سوژه داستاني مي‌گردد مي‌تواند به خاطرات خانواده خود از دوران انقلاب رجوع كند زيرا اتفاق‌هاي بسياري در آن دوران روي دادند كه بخش عظيمي از آن‌ها هنوز هم ناگفته و نانوشته مانده‌اند.
وي درباره زماني كه صرف نگارش رمان «دختري با روسري سرخ در پنجره روبه‌رو» شده است گفت: اين رمان را 12 سال پيش نوشتم. بازنويسي دوباره آن شش ماه طول كشيد و در نهايت آن را در 260 صفحه براي پنجمین جشنواره داستان انقلاب ارسال كردم.
چهارشنبه ۲۰ دی ۱۳۹۱ - ۱۵:۴۲
نظر شما