امیر حاج‌رضایی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، درباره ریشه علاقه‌اش به مطالعه و تاثیر آن در دوران مربی‌گری‌اش بیان کرد: از همان دوران نوجوانی در وجود من هت‌تریک «فوتبال، مطالعه و سینما» متبلور شد که تاکنون هم ادامه دارد. در نوجوانی اساس غریزه و علاقه‌ام کتاب می‌خواندم و درک درستی نسبت به مفاهیم کتاب‌ها نداشتم اما هرچه که می‌گذشت، تاثیرات عمیق آن را بیشتر ‌یافتم. مطالعه در حوزه ادبیات همراه با سینما رفتن به من کمک کردند تا بدانم فوتبال فقط چیزی نیست که در زمین مستطیل سبز رخ می‌دهد.

وی در پاسخ به این سوال که «آیا تاکنون به فکر نوشتن کتاب درباره زندگی خودتان به ویژه در عرصه ورزش افتاده‌اید؟» عنوان کرد: دست‌نوشته‌هایی از مسایل مختلف جمع‌آوری کرده‌ام و برای نگارش آن‌ها به یکی از دو نمونه نگارشی، یکی کتاب «از این مردم نازنین» نوشته رضا کیانیان و دیگری، آثاری از «ساراماگو» نویسنده پرتغالی و برنده جایزه نوبل ادبیات، علاقه‌مندم اما تردید دارم که از کدام شیوه استفاده کنم، زیرا من هم مانند کیانیان از مردم و جای جای ایران خاطرات خوب دارم، در حالی که در این دست‌نوشته‌ها ویژگی‌های «ساراماگو» متبلورند.

حاج‌رضایی ادامه داد: ساراماگو در یکی از کتاب‌هایش اشکال‌هایی را که در جامعه دید، نقد کرد و درباره سیاست، فلسطین، حوزه‌های هنری و حتی جایزه اسکار نوشت. او این مطالب را در آخر عمرش در وبلاگش نوشته بود که از ترتیب و زمان‌بندی خوبی برخوردار بودند اما من دست‌نوشته‌‌هایی دارم که منظم نیستند و تنها به فوتبال و زندگی‌ام ختم نمی‌شوند. این را باید بگویم که علاقه‌ای به نوشتن درباره زندگی‌ام ندارم، زیرا فکر می‌کنم یک زندگی معمولی داشته‌ام.

وی در پاسخ به این سوال که «اکنون چقدر مطالعه می‌کنید و به چه موضوعاتی علاقه‌ دارید؟» بیان کردم: روزانه حدود پنج تا هشت ساعت از وقت خودم را به مطالعه و نوشتن مطالب جالب، ماندگار و مورد علاقه‌ام اختصاص می‌دهم. همچنین پس از فوت سیمین دانشور، به چندباره خوانی کتاب «سووشون» پرداخته‌ام و در دو هفته اخیر این اثر و کتاب‌های «اتحادیه ابلهان»، «حرف‌هایی برای نگفتن»، «کافکا در کرانه»، «گدای نجیب» و «نام من سرخ» را خوانده‌ام.

وی یادآور شد: مطالعه من به شکل پراکنده است و نوع خاصی ندارد و بیشتر کتاب‌های فلسفی و ادبیات می‌خوانم. همچنین به کتاب‌های مرتبط به رشته ورزشی فوتبال علاقه دارم. البته برخی از کتاب‌های مورد علاقه‌ام را هم به دوستانم سفارش می‌دهم تا از خارج از کشور برایم بیاورند.

این‌گونه ادبیات در من آمیخته شد
حاج‌رضایی که از ادبیات منحصر به فردی در تحلیل فوتبال در رسانه‌ ملی برخوردار است، نوع گفتمانش در هنگام تحلیل و کارشناسی فوتبال را این‌گونه توصیف کرد: به کمک فیلم‌ها و سینما دیالوگ‌های ماندگاری را یاد گرفتم. سال‌ها پیش با نقدی کلامی مواجه‌ شدم که «تحلیل فوتبال چه ربطی به چیزهایی که می‌گویید دارد؟» در مسابقات یورو 2008 زمانی که تیم ملی فرانسه با عنوان پیرترین تیم مقابل تیم ملی روسیه با عنوان جوان‌ترین تیم اروپایی بازی می‌کرد، از انتخاب و چینش «گاس هیدینگ» سرمربی تیم ملی روسیه با عنوان فیلم «جایی برای پیرمردها نیست» یاد کردم که بازتاب خوبی هم داشت. اکنون 27 سال است که فوتبال تحلیل می‌کنم و در واقع، این‌گونه ادبیات در من آمیخته شده است و جدا کردن آن از من بسیار دشوار خواهد بود. این در حالی است که جامعه هم نسبت به این ادبیات نظر مثبتی دارد. به نظر من، وقتی مطالعه زیاد باشد، در کلام کمتر گیر می‌افتید و نیازی نیست به دنبال فعل، فاعل و اجزای جمله باشید. 

تحلیل‌گر ورزش فوتبال در پاسخ به این سوال که «خواندن کتاب و مطالعه شما از روی علاقه است یا احساس نیاز می‌کنید؟» گفت: خواندن کتاب برای من از روی احساس نیاز است و هرچه زمان می‌گذرد، این احساس در من پر رنگ‌تر می‌شود. وقتی برای خرید کتاب به کتابفروشی‌های خیابان انقلاب می‌روم، در حقیقت به خانم‌هایی که به بازار طلافروشی می‌روند، شبیه می‌شوم و با عشق به کتاب‌های درون قفسه‌ها نگاه می‌کنم.

وی بیان کرد: کتاب «موج سوم» را یک اقتصاددان به رشته تحریر درآورده است و در آن، یک کشور را متشکل از سه گروه کشاورزی، صنعتی و تکنولوژی می‌داند. من و هم‌سانان من به گروه تکنولوژی تعلق نداریم، چرا که نسل جدید به این گروه متعلق‌اند. بنابراین، اگر درباره یک موضوع صحبت کنیم، جوانان که به تکنولوژی مجهزند، در کم‌ترین فرصت درستی یا نادرستی آن را بررسی می‌کنند. پس برای به روز رساندن اطلاعات نسل ما، مطالعه بهترین راهکار است.

حاج‌رضایی در پاسخ به این سوال که «نظرتان درباره کتاب‌های حوزه ورزش به ویژه فوتبال چیست؟» بیان کرد: در دوران جوانی به کتاب‌های ورزشی به ویژه فوتبال علاقه زیادی داشتم اما اکنون به کتاب‌های تحلیلی تمایل دارم. البته از خواندن کتاب‌های «فوتبال علیه دشمن» نوشته سایمون کوپر، «فوتبال جامع»، «روزی روزگاری فوتبال» و «نیمکت داغ» بسیار لذت بردم. «نیمکت داغ» به قلم دکتر حمیدرضا صدر درباره نخستین مربیان بزرگ فوتبال در دنیا است. در این اثر با خواندن درباره این مربیان درمی‌یابید که با یک مربی مواجه نیستید، بلکه با یک اندیشمند روبه‌رویید. 

امیدوارم نمایشگاه پویایی داشته باشیم 

وی که از مشتریان همیشگی نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران است، درباره حضور در این نمایشگاه اظهار کرد: هر سال در نمایشگاه‌های مطبوعات و کتاب حاضر می‌شوم و فکر می‌کنم آگاهی اسلحه خوبی برای پیروزی در زندگی است و اگرچه این کلام هم درست است که هر کسی بیشتر می‌داند، رنجش بیشتر است اما این احساس از سرمستی حاصل از بیهودگی، برتری دارد.

مفسر سرشناس فوتبال ایران و جهان در پاسخ به این سوال که «توقع‌تان از کتاب‌های ورزشی که در نمایشگاه کتاب تهران ارایه می‌شوند، چیست؟» گفت: دوست دارم در این دوره از نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران دامنه مکتوبات گسترده باشد، فرصت انتخاب برای سلیقه‌های مختلف، دیدگاه‌های متفاوت و تفکرهای متنوع فراهم شود و کتاب‌های خنثی و تجدید چاپی را نیز نبینم! امیدوارم امسال نمایشگاه پویایی داشته باشیم تا افراد پویایی در جامعه رشد کنند.