امیر حاج‌رضایی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، بیان کرد: در سال‌های پس از انقلاب با تاسیس دانشگاه آزاد بسیاری از ورزشکاران ایران با تحصیلات دانشگاهی، حرفه‌ای ورزش می‌کردند و در عرصه‌های بین‌المللی به درجات خوبی رسیدند. البته دانش و مطالعه آن‌ها در حوزه دروس دانشگاهی است و دامنه مطالعات برخی از آنان سایر بخش‌ها را در برنمی‌گیرد. مصداق این سخن در گفت‌وگوها و نگارش ورزشکاران نمایان است، زیرا اغلب این افراد قلمی کُند دارند و از دایره واژگان محدودی برخوردارند. به نظر من، تبعات خلاء مطالعه در ورزش بسیار سنگین است، زیرا هنگامی که مطالعه متوقف شود، انتقال مفاهیم به دیگران هم توقف می‌یابد و توانمندی افراد محدود و کم می‌شود.
وی ادامه داد: به عنوان مثال، در رشته ورزشی شطرنج توجه به حوزه اندیشه بسیار اهمیت دارد. زمان جوانی هنگامی که از ورزشکاران سرشناس این رشته نظیر بابی فیشر آمریکایی عکس‌های منتشر می‌شد، کتابخانه‌های بزرگ و عظیم این افراد در تصاویر منتشر شده، بسیار دیدنی بود.
کارشناس حوزه فوتبال عنوان کرد: اکنون بسیاری از افراد، فوتبالیست‌های ادوار گذشته را به خوبی می‌شناسند و اطلاعات زیادی درباره آن‌ها دارند اما این اطلاعات عمومی‌اند و با دانش عمومی تفاوت زیادی دارند، زیرا این افراد نمی‌توانند پوسته‌ها را کنار بزنند و به عمق برسند. حوزه اندیشه با سینما، تئاتر، موسیقی و کتاب ارتباط تنگاتنگی دارد.
وی در پاسخ به این سوال که «تاثیر حضور مربی‌های سنتی و مدرن در رشد میزان مطالعه میان فوتبالیست‌های ایرانی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟» گفت: بحثی را که اکنون در جامعه ما درباره مربیان سنتی و مدرن فوتبال وجود دارد، قبول ندارم. اینک مفهوم مربی سنتی و مدرن را در بی‌سوادی و باسوادی مربیان تعریف می‌کنند. البته همواره در جامعه ورزشی ما میان تحصیل‌کرده‌ها و تجربی‌ها تقابل وجود دارد و این‌که تجربی‌ها از مبانی علمی دورند و تحصیل‌کرده‌ها فاقد درک درست از ورزش رواج یافته در جامعه ما هستند.
حاج‌رضایی با بیان این‌که شکاف ایجاد شده میان این دو گروه همچنان برقرار است، افزود: اکنون ورزش ما هم به تجربه و هم به علم نیاز دارد. علم آمادگی جسمانی در ورزش یک ضرورت است و بدون آن‌ها فوتبالیست رشد کندی دارد. در حقیقت، فوتبال ابتدا به اندام آماده و ورزیده نیاز دارد و سپس به علم.
یکی از موضوعات این است که با توجه به بومی‌سازی زبان و ابزار ورزش، فوتبال هم در ایران بومی‌سازی شده و اینک بخش اجرایی ورزش کشور نیازمند برپایی کرسی‌های هم‌اندیشی مجریان این حوزه و تحصیل‌کرده‌های دانشگاهی است تا به موفقیت همگام به کشورهای صاحب نام در حوزه‌های ورزشی برسد. مربی سابق تیم ملی فوتبال ایران در این‌باره گفت: تا اندازه‌ای این مساله را می‌پذیرم اما آن‌چه در ورزش ما به ویژه فوتبال مغفول مانده، مدیریت است. اینک نبود سه عامل مدیریت، برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری در ناکامی‌های چشمگیر ایران در عرصه‌های ورزشی بسیار سهیم‌اند. سنت ما فرهنگ فولکلورما است که بسیار غنی و متنوع است، در حالی که در این‌گونه مقیاس‌ها سنت را معادل با بی‌سوادی می‌دانند.
وی بیان کرد: همچنین بومی‌سازی واژه مناسبی برای فوتبال نیست. به عنوان مثال، کارلوس کی‌روش، سرمربی پرتغالی تیم ملی ایران، به عنوان یک مربی استاندارد در فضای فوتبال ایران به دلیل مشکلات عدیده فوتبال کشورمان ذوب می‌شود. من پیشنهاد می‌کنم در مقطعی مناسب فوتبال ایران را آسیب‌شناسی کنیم تا در آن نخبگان فوتبال ایران و متخصصان حوزه‌های روانشناسی، جامع‌شناسی و حقوقدان‌ها به یکدیگر نزدیک شوند.
حاج‌رضایی در پاسخ به این سوال که «امروزه دانش و مطالعه تا چه اندازه‌ای به ورزشکاران کمک می‌کند؟» گفت: در دنیای امروز به انسان بی‌دانش و بی‌تجربه، پول نمی‌دهند و او را استخدام نمی‌کنند. در زمان ما برای گذراندن دوره‌های مربیگری فیفا قانونی داشت که داوطلبان باید اصطلاح‌شناسی فوتبال را به زبان انگلیسی بدانند اما امروزه فیفا مقرر کرده است که اگر داوطلبان زبان انگلیسی ندانند، نمی‌توانند در این دوره‌ها شرکت کنند.
جمعه ۱۰ خرداد ۱۳۹۲ - ۰۸:۰۰
نظر شما