بهمنی به خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، گفت: یافتن ذهن و روح نویسنده و شاعر و یافتن خود آنها موضوعی نیست که به فردی دیکته شود یا بتوان آن را به عده‌ای ابلاغ کرد. در واقع خود مخاطب شاعر و نویسنده مورد علاقه‌اش را پیدا می‌کند و این یافتن انواع و اقسام دارد و مخاطب پر شور و مشتاق باید این راه پر نشیب و فراز را با صبر و حوصله طی کند.
وی توضیح داد: قلم و مخاطب مانند جان و جسم هستند و اگر برای هر یک از آنها عارضه‌ای کوچک پیش بیاید به دیگری آسیب خواهد رسید. «یافتن» را نمی‌شود به کسی دیکته کرد و ما باید به پیدا کردن یکدیگر فکر کنیم؛ پیدا کردن قلم‌هایی توانا و با استحکام! و در واقع این کار مانند انتقال انرژی است.
این شاعر پیشکسوت افزود: کسی که به قلم فکر می‌کند و از آن انرژی می‌گیرد، باید به صاحب قلم هم انرژی بدهد؛ نه اینکه فقط گیرنده انرژی باشد. ارتباط بین مخاطب و صاحب قلم ارتباطی دو سویه است.
سراینده «باغ لال» ادامه داد: بخشی از انتخاب شعر خوب به خود فرد برمی‌گردد. کسی که طالب شعر است باید با فضای شعر معاصر آشنا باشد، شاعران را بشناسد و مجموعه شعرها و دفترهای آنها را خوانده باشد. باید دید که او چه‌قدر شوق و شور و درک شعرخوانی و ایجاد یک پتانسیل و توان مثبت را دارد. این در حالی است که اغلب ما برای سپری کردن وقتمان و گاهی هم برای پویایی ذهنی و جبران کاستی‌هایمان کتاب می‌خوانیم.
بهمنی توضیح داد: وقتی درک یک کتابخوان حرفه‌ای را داشته باشیم، سراغ ناشر و کتابفروش می‌رویم و آنها را هم تحت تأثیر خودمان قرار می‌دهیم. بارها برایم اتفاق افتاده که وقتی در یک کتابفروشی با کتابفروش حرف می‌زنم، یک مشتری دیگر با اشاراتم طالب کتاب‌های بهتری می‌شود و با من و کتابفروش بحث می‌کند.
بهمنی، متولد 27 فروردین 1321 در شهر دزفول است. نخستین شعر وی در سال 1330، یعنی زمانی که تنها 9 سال سن داشت به چاپ رسید.
«امانم بده»، «این خانه واژه‌های نسوزی دارد»، «باغ لال»، «تنفس آزاد با محمدعلی بهمنی»، «جسمم غزل است اما، روحم همه نیمایی‌ست» (گزیده اشعار)، «شاعر شنیدنی‌ست» (گزیده اشعار)، «عشق است»، «غزل»، «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود»، «من زنده‌ام هنوز و غزل فکر می‌کنم» و «چتر برای چه، خیال که خیس نمی‌شود» از آثار منتشر شده محمد علی بهمنی‌اند.
14 تیرماه در تقویم کشورمان روز قلم نام گرفته است.
سه‌شنبه ۱۱ تیر ۱۳۹۲ - ۰۹:۲۵
نظر شما