مهدی بهبودی‌خواه در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، عنوان کرد: این مجموعه را آیت‌الله سیدمحمدمحسن حسینی طهرانی فرزند علامه آیت‌الله سیدمحمدحسین حسینی طهرانی به رشته تحریر درآورده است. البته این مجموعه در سه مجلد خلاصه نمی‌شود و شروح «حدیث عنوان بصری» بیش از این است.
وی ادامه داد: علامه آیت‌الله سیدمحمدحسین حسینی طهرانی نیز نسبت به این حدیث توجه داشت و بخشی از سیره عملی این عالم بزرگ به صورت علمی در مطالب این مجموعه به عنوان یادنامه وی آورده شده است.
دبیر اجرایی انتشارات مکتب وحی با بیان این‌که کلیات مباحث این مجموعه درباره مبانی عرفان عملی و نظری همچون ویژگی‌های انسان کامل و وظایف سالک الی‌الله است، گفت: مرحوم آیت‌الله سیدعلی قاضی و بسیاری از علمای اخلاق شاگردان خود را بر اجرای «حدیث عنوان بصری» توصیه کرده‌اند و بدون عمل به این حدیث آنان را در زمره شاگردان خود نمی‌پذیرفتند.
به گفته بهبودی‌خواه، از مرحوم علامه طهرانی نقل شده است که «حدیث شریف عنوان بصری تحقیقاً حاوی مضامین عالیه و مبانی راقیه و مستحکم سیر و سلوک الی الله است. بسیاری از بزرگان طریق و مربیان نفوس، مطالعه و تدقیق و عمل به آن را به شاگردان خود توصیه می‌نمودند. در اوقاتی که خدای متعال توفیق زیارت حرم حضرت مولی الموالی امیرالمومنین(ع) را نصیب بنده نموده بود، در تمام هفت سال اقامت و تحصیل در نجف اشرف هفته‌‌ای دوبار این حدیث شریف را مطالعه می‌‌نمودم و کاملاً مضامین آن را در حافظه خود نگه داشته مستمر آن را مرور می‌کردم. اینجانب به همه پویندگان راه کمال و سالکان سبیل هدایت و جویندگان حریم قدس الهی توصیه می‌کنم که آنان نیز بر همین روش مداومت داشته و برکات عمل به این حدیث شریف را ره‌توشه این راه قرار دهند.»
وی در ادامه از انتشار ترجمه عربی «رساله مودت» اثر علامه آیت‌الله سیدمحمدحسین حسینی طهرانی در لبنان خبر داد و اظهار کرد: این رساله در تفسیر آیه «قل لا اسئلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی» نوشته شده است و به زودی آن را در لبنان ویژه مخاطبان عرب‌زبان از سوی انتشارات مکتب وحی منتشر خواهیم کرد.
کتاب «رساله مودت» حاصل بیانات علامه طهرانی در سال 1391 هجری قمری است که در آن به لزوم محبت اهل بیت(ع) و نقل و بررسی برخی وقایع بعد از رحلت حضرت رسول اکرم(ص) تا شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) پرداخته شده است.
سیدمحمدحسین حسینی طهرانی از علما و عرفای معاصر، فرزند آیت‌الله سیدمحمدصادق طهرانی، ۲۴ محرم سال ۱۳۴۵ هجری قمری در تهران متولد شد. وی پس از تحصیلات ابتدایی، دوره آموزش مکانیک و ماشین‌سازی را گذراند و سپس به تحصیلات علوم دینی حوزوی روی آورد. او در سال 1364 هـجری قمری، به قم رفت و در مدرسه حجتیه آن‌جا مقیم و پس از مدتی عازم نجف شد. آیت‌الله طهرانی در قم با علامه طباطبایی ارتباط نزدیک داشت. وی سال ۱۳۷۷ هـجری قمری در سن ۳۳ سالگی بعد از رسیدن به اجتهاد برای ترویج شعائر دینی، بنا به دستور مرحوم آیت‌الله حاج شیخ محمدجواد انصاری همدانی، به تهران بازگشت و به عنوان امام جماعت در مسجد قائم مشغول وعظ و ارشاد مردم و اقامه نماز شد. آیت‌الله طهرانی سال‌های آخر عمر خویش را در جوار حضرت امام رضا(ع) سپری کرد و سرانجام در روز نهم ماه صفر سال ۱۴۱۶ هجری قمری در شهر مشهد درگذشت.
وی آثار متعددی نظیر الله‌شناسی، امام‌شناسی، معادشناسی، وظیفه فرد مسلمان در احیای حکومت اسلام، ولایت فقیه در حکومت اسلام، نور ملکوت قرآن، تفسیر آیه نور، انوار الملکوت، رساله نکاحیه(کاهش جمعیت ضربه‌ای سهمگین بر پیکر مسلمین)، مطلع انوار (دست‌نوشته‌های علامه طهرانی)، آیین رستگاری (مصاحبات درباره سیر و سلوک الی‌الله) و سرالفتوح ناظر بر پرواز روح را به رشته تحریر درآورد.
پنجشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۲ - ۱۳:۰۰
نظر شما