غلامحسین عمرانی(هامون)، به بهانه انتشار دفتر شعر جدیدش با نام «خیابان غزل» گفت: غزل، پل ارتباط انسان امروز با زندگی گذشته است، ولی خیلیها مفهوم گذشته را نمیدانند و گمان میکنند که شاعر امروز باید از گذشته دست بکشد و خود را با فقط به آینده وصل کند.-
سراینده شعر «با نوای کاروان...» که آهنگران نیز آن را خوانده است، افزود: از این حیث اگر به غزل بنگریم «خیابان غزل» تنها یک مجموعه شعر به شمار نمیرود بلکه شاید تاریخ هنر و فرهنگ ملی معاصر باشد.
عمرانی گفت: سعی کردهام «خیابان غزل» را به قامت اسطوره هزار ساله زبان فارسی به خوانندگان بشناسانم. یعنی من از مفهوم غزل تنها قالب آن را در نظر نگرفتهام، بلکه به درونمایه نیز اندیشیدهام.
وی که تاکنون بیش از بیست عنوان دفتر غزل به چاپ رسانده است، گفت: معتقدم که ارتباط غزل گذشته با غزل امروز نه تنها گسسته نشده بلکه به «خیابان غزل» پیوسته است. از این رو خیابان هم میتواند رمز گشایش و عبور به سمت زندگی باشد.
سراینده «غزل، خاک، خاطره» ادامه داد: معتقدم فرهنگ گذشته ما بسیار قویتر از فرهنگ امروز بوده است. «خیابان غزل» به روی زندگی باز است و زندگی چیزی نیست که فقط سهم انسانهای امروز باشد. باید دانست که گذشتگان نیز سهمی بزرگتر و بیشتر از زندگی امروز داشتهاند. فیالمثل اگر شاعران خراسان بزرگ نبودند و سبک خراسانی را ایجاد نمیکردند، شاعران عهد میانه(سبک عراقی) میتوانستند به غزل دست یابند؟ پاسخ این پرسش منفی است و همین گونه اگر شاعران سبک عراقی نبودند مکتب «وقوع» به وقوع نمیپیوست و سبب ایجاد سبک اصفهانی نمیشد.
وی توضیح داد: بدین سیاق میتوان گفت مکتب بازگشت تمرینی بیش نبوده است که البته برخی از شاعران مکتب بازگشت از این تمرین سرفراز بیرون آمدهاند. به این ترتیب تاریخ هزار ساله غزل فارسی شکل گرفت و نمیتوان از قواعد و قوانین درون آن سرپیچی کرد.
عمرانی یادآور شد که کتابش را در طبق اخلاص به مردم خوب و صمیمی سرزمینش پیشکش کرده است.
کتاب «خیابان غزل» با شمارگان هزار و 100 نسخه و در 180 صفحه منتشر خواهد شد.
نظر شما