به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، پروفسور عبدالجواد فلاطوری سال 1304 هجری شمسی در اصفهان دیده به جهان گشود و تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در این شهر به پایان رسانید.
 
وی سپس برای تحصیل علوم دینی، راهی حوزه علمیه مشهد شد و از محضر استادانی نظیر میرزا هاشم قزوینی و میرزا محمدتقی ادیب نیشابوری بهره برد. فلاطوری پس از آن به تهران آمد و به ادامه تحصیل علوم دینی نزد استادان نام‏آوری مانند علامه محمدتقی آملی، میرزا مهدی آشتیانی، محمدعلی شاه‏آبادی و سید احمد خوانساری پرداخت. دكتر فلاطوری همان زمان در رشته فلسفه اسلامی از دانشگاه فارغ‏التحصیل شد و از آیت‏اللَّه شیخ محمدرضا كلباسی اجازه اجتهاد گرفت. 

حضور فلاطوری در غرب، فصل جدیدی را در زندگانی این عالم گشود و منشاء خدمات ارزنده‌ای به دین مبین اسلام در خارج از مرزهای ایران شد.

وی سال 1333 برای آگاهی از علوم انسانی و فلسفه غرب عازم آلمان شد و در رشته فلسفه و دین‏شناسی تطبیقی و روانشناسی تحصیل کرد. فلاطوری در سال 1341 موفق به گرفتن درجه دكترای در فلسفه شد و در دانشگاه كلن آلمان تدریس در كرسی‏های فلسفه تطبیقی، حقوق، تاریخ ایران، اسلام معاصر، كلام و علوم اسلامی را بر عهده گرفت.
 
دكتر فلاطوری در راه بسط و توسعه تفكر اسلامی در اروپا فعالیت‏های زیادی داشت و برای رسیدن به این هدف، دانشكده علوم اسلامی هامبورگ آلمان را تاسیس كرد. این اندیشمند مسلمان، در آلمان به عنوان یك مرجع اسلامی و دانشمند فلسفه و علوم اسلامی مطرح بود و هر زمان كه محافل علمی اروپا در تجزیه و تحلیل و بیان مسایل اسلامی و تفاهم و همفكری و گفت‏وگوی بین پیروان ادیان اسلام و مسیحیت و یهودی، دچار مشكل می‏شدند، به وی مراجعه می‏كردند. 

وی در طول بیش از 40 سال اقامت در آلمان مقالات متعددی را در نشریات معتبر آلمانی در راستای دفاع از اسلام نگاشت. استاد فلاطوری برای ایجاد مباحثه، همفكری و همكاری بین پیروان ادیان مختلف تلاش می‏كرد.
 
از  آثار وی ترجمه تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی، تألیف اخلاق عملی كانت و دگرگونی بنیادی فلسفه یونانی در اثر طرز اندیشه اسلامی است. 

دكتر فلاطوری سرانجام 11 دی 1375 هجری شمسی بر اثر سكته قلبی در 71 سالگی درگذشت و به سرای باقی شتافت. 

درگذشت 2 عالم دینی

امروز(11 دی‌ماه) همچنین برابر است با سالروز درگذشت دو عالم دینی به نام‌های آیت‌‏اللَّه «عبدالرحمن حیدری ایلامی» و «ملاحسینعلی تویسركانی».

آیت‏اللَّه حاج شیخ عبدالرحمن حیدری ایلامی سال 1304 هجری شمسی (1344 هجری قمری) در شهر ایلام دیده به جهان گشود. وی پس از پشت‌سر گذاشتن تحصیلات، به معلمی مشغول شد اما پس از دیدن رویایی صادق، به فراگیری علوم اهل بیت(ع) روی آورد و به عتبات عالیات هجرت كرد. 

آیت‏اللَّه حیدری سالیانی در كربلا، سامرا و سپس نجف اشرف مدارج علمی را پیمود و سرانجام با حضور در درس خارج فقه و اصول حضرات آیات سید محسن حكیم، سید ابوالقاسم خویی، حاج محمود شاهرودی و شیخ حسین حلّی به درجه اجتهاد دست یافت. 

با تبعید حضرت امام خمینی(ره) به نجف اشرف، آیت‏اللَّه حیدری با شركت در درس خارج اصول و فقه آن بزرگوار، در بحث ولایت فقیه امام نیز حاضر شد.
 
این عالم مجاهد از سال 1350 هجری شمسی برای ارشاد و تبلیغ راهی بغداد شد كه فعالیت دینی او بر دستگاه امنیتی عراق گران آمد و او را از كشور اخراج کردند. 

وی پس از دو سال اقامت در قم، سال 1354 به شهر ایلام وارد شد و روحانیت مبارز ایلام را متشكل ساخت. خنثی كردن تبلیغات بهائیت در استان، تأسیس مدارس علمیه، تأسیس بیش از هشتاد حسینیه و مسجد در سطح استان و ارشاد مردم و تبلیغ دین، از فعالیت‏های این عالم بزرگوار در این دوران بود. آیت‏اللَّه حیدری پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز با رأی قاطع مردم ایلام، به نمایندگی مجلس خبرگان راه یافت و در تصویب و تثبیت اصل ولایت مطلقه فقیه تلاش وافری از خود نشان داد. 

وی پس از آغاز جنگ بارها در جمع رزمندگان حضور یافت و باعث روحیه‌بخشی بیشتری به دلاورمردان اسلام شد. 

سرانجام این عالم مبارز و نستوه یازدهم دی ماه 1365 (ه.ش) برابر با بیست و نهم ربیع‏الثانی 1407 هجری قمری در 61 سالی دارفانی را وداع گفت و پس از تشییعی باشكوه، در حرم مطهر حضرت معصومه(س) به خاك سپرده شد. 

در این روز همچنین حجت‌الاسلام والمسلمین ملاحسینعلی تویسركانی دارفانی را وداع گفت.

وی دانشمندی آگاه و اهل تحقیق و مطالعه بود و در علومی مانند فقه و اصول فقه، اطلاعات و دانش بسیاری داشت.
 
تویسركانی سال‏های بسیاری را به تدریس پرداخت و دانش خود را در اختیار دانش‌پژوهان قرار داد. از مهم‏ترین كتاب‏های ملاحسینعلی تویسركانی می‏توان به كشف الاسرار در فقه در 11 مجلد و همچنین اصول عقاید و مكارم الاخلاق اشاره كرد.