به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، بهمنی گفت: الزام مستقل شدن جشنواره شعر فجر به نظر من و امثال من بستگی ندارد. مهم این است که اعضای شورای عالی سیاستگذاری همدل و هم نفس باشند و نطفه این امید هم بسته شده است.

شاعر «باغ لال» توضیح داد: به گمانم عبدالجبار کاکایی درست می‌گوید که  جشنواره شعر فجر باید مستقل شود و به گونه‌ای باشد که خود شاعران بتوانند آن را بگردانند. اگر چنین شود شعر امروز ایران رشد می‌کند و می‌بالد و نادیده‌های آن خودشان را نشان خواهند داد.

وی افزود: مستقل شدن جشنواره شعر فجر یک خواسته مهم است و تا انجام پذیرفتنش باید تجربه‌ها و ظرفیت‌ها را شناخت. به گمانم با همت آقای کاکایی و اندیشه به روز و معاصر ایشان می‌توان به آغاز این مسیر دل بست و امید داشت که مستقل شدن جشنواره در همین دوره ریشه ببندد و شاهد بالندگی‌اش در سال‌های بعد باشیم.

این شاعر ادامه داد: من سال گذشته دبیر علمی جشنواره شعر فجر بودم و مستقل شدن جشنواره و نگاه هایی از این دست، خواسته همه شاعران است و از هر که سوال کنیم بی شک با استنباط از باورمندی‌هایش از شعر و شاعری همین دیدگاه‌ها را بیان خواهد کرد.

شاعر «من زنده‌ام هنوز و غزل فکر می‌کنم» یادآور شد: خواست ما این است که همه با هم همدل باشند. این با هم بودن‌ها در شورای عالی سیاستگذاری معنا خواهد شد و  در همین شورا باید طرح مستقل شدن جشنواره را ارایه دهیم.

بهمنی گفت: نمی‌توان انتظار داشت که این اتفاق یک شبه رخ دهد. مستقل شدن جشنواره شعر فجر حرکت بزرگی است و من به کسانی که نخستین گام‌ها را در این زمینه برمی‌دارند تبریک می‌گویم. دبیر این جشنواره هم همان شخصی است که منتظرش بودیم کشتی جشنواره شعر فجر به او سپرده شود و او آن را از توفان برهاند و آرام کند.

بهمنی درباره نقش شاعران شهرستان و این‌که شعر آن‌ها در دوره‌های قبل مورد داوری درست و همه سویه قرار نگرفته و احیاناً عواطفشان جریحه دار شده و به بازی گرفته شده‌اند، گفت: من این حرف را قبول ندارم. شاید در جشنواره‌های قبل مرکز نشین‌ها گله‌مند بودند اما شهرستانی‌ها همواره در صدر رقابت قرار داشتند.

وی افزود: در سال‌های قبل شاهد بودم که آثار شهرستانی‌ها برنده می‌شد و مورد تجلیل قرار می‌گرفت. حتی از استان‌های دور دست کشور هم شاعران جوایزی دریافت کردند و مقام آوردند. من تفاوت میان مرکز نشینی و مرز نشینی را نمی‌پسندم. معتقدم شاعر هر جای کشور که باشد و هرگونه که شعر می‌نویسد باید شعرش شنیده شود. به گمانم در جشنواره شعر فجر امسال هم باید این را باور کرد.

«امانم بده»، «این خانه واژه‌های نسوزی دارد»، «باغ لال»، «تنفس آزاد با محمدعلی بهمنی»، «جسمم غزل است اما، روحم همه نیمایی‌ست» (گزیده اشعار)، «شاعر شنیدنی‌ست» (گزیده اشعار)، «عشق است»، «غزل»، «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود»، «من زنده‌ام هنوز و غزل فکر می‌کنم» و «چتر برای چه، خیال که خیس نمی‌شود» از آثار منتشر شده بهمنی است.