عبدالعظیم فریدون در گفت و گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) اظهار کرد: برای رونق بیشتر اقتصاد صنعت نشر سعی کردیم امسال ناشران بیشتری را در نمایشگاه شرکت دهیم از اینرو ناشرانی که حتی 10 عنوان کتاب در محدوده زمانی تعیین شده داشتند در این دوره از نمایشگاه شرکت داده شدند. علاوه بر این سرای اهل قلم کودک را نیز به سالن کودک منتقل کردیم تا دسترسی ناشران و نویسندگان و علاقهمندان بیشتر شود.
سازهها و چادرها مناسب بچهها نیست
مدیر انجمن فرهنگی ناشران کودک و نوجوان درباره محل برگزاری نمایشگاه گفت: متاسفانه مصلی مکان مناسبی برای برگزاری نمایشگاه کتاب نیست. تنها امتیاز مصلی سهولت تردد به آن است. اگر این امتیاز را در نظر نگیریم با این موقعیت در هر جای دیگری میشد تعدادی چادر برپا کرد و نمایشگاه برگزار کرد. از طرفی موقعیت جغرافیایی چادرهای کودک و نوجوان هم مطلوب نیست. این سازهها و چادرها مناسب بچهها نیست علاوه بر اینکه کثیف هستند و ترکیبات نخ و گونی و پلاستیکی که از سال گذشته باقیمانده بود پاک نشده است. موکتهای کف سالن برای کودکان که فاصله کمی با زمین دارند و مدام درحال دویدن هستند ایجاد گردوخاک و آلودگی میکند. سیستم برقی هم استاندارد نیست و در صورت باد شدید و طوفان افراد دچار حادثه خواهند شد.
وجود غرفهها با رویکرد غیرکتابی در نمایشگاه کتاب
مدیر انجمن فرهنگی ناشران کودک و نوجوان ادامه داد: براساس آييننامه حضور ناشران در نمايشگاه عرضه هرگونه كالاي غيركتابي ممنوع است اما متاسفانه امسال شاهد تعداد زيادي چادر با رويكرد غيركتابي تحت عنوان خدمات مانند عرضه اسباببازيها، سيدي و ساير اقلام مانند لباس كودك، انگشتر، گردنبند و لوازم تزييني هستيم كه خلاف مقررات نمايشگاه است.
غرفههای غیرکتابی امید ناشران ناامید کرد
فریدون یادآوری کرد: امسال بعد از 7 سال كه نمايشگاه در مصلا برگزار ميشود بسياري از خانوادهها تازه توانستهاند محل غرفههاي كودك را پيدا كنند از طرفي ورودي نمايشگاه در ضلع جنوبي سالنهاي كودك و نوجوان قرار دارد كه بيش از 80 درصد جمعيت از اين ورودي وارد سالنهاي كودك و نوجوان ميشوند و در آن فضا با اولين چيزي كه روبهرو ميشوند اسباببازيها و بازيهاي فكري و عرضه لباس و لوازم تزييني براي كودكان است كه موجب سرگرمي خانوادهها در این غرفهها ميشود با توجه به ركود اقتصادي كشور و مشكلات حوزه نشر در كنار كتاب كودك، وجود بازيهاي فكري سبب فروش كمتر كتاب خواهد شد.
وی افزود: با توجه به اينكه اجاره بهاي غرفههاي ناشران بين 30 تا 200 درصد افزايش پيدا كرده است و ركود اقتصادي كه سبب كاهش فروش ناشران در طول سال اخير شده و نشر را دچار بيماري كرده است، ناشران اميد زيادي به فروش كتابهايشان در نمايشگاه داشتند كه با موقعیت به وجود آمده اين امر ميسر نخواهد شد.
27 هزار عنوان کتاب کودک در نمایشگاه
فریدون با اشاره به مشخصههاي وزارت ارشاد براي تخصيص غرفهها به ناشران گفت: يكي از این مشخصهها تعداد عناوين كتابهاي منتشر شده در بين سالهاي مورد نظر بود. حدود 27هزار عنوان از سوي ناشران كودك و نوجوان به ما ارایه شد كه بايد اين عناوين را در 6 هزار و 500 متر مربع فضايي كه به سالنهاي كودك و نوجوان اختصاص داده شده بود تقسيم ميكرديم. پس به ازاي هر چهار تا پنج عنوان كتاب يك متر مربع فضا داشتيم.
وی ادامه داد: عدد حاصل شده را به متراژهاي قابل قبول استاندارد در نظر گرفتیم و بر این اساس غرفهها را بر اساس حروف الفبا تقسیم کردیم. از طرفي بر اساس آييننامه، امتيازات ناشران از قبيل ناشر برتر سال، كتاب برگزيده سال، كتاب مرجع و كتاب فصل را نيز در نظر گرفتيم از اینرو به بعضي از ناشران متراژ زيادي تعلق میگرفت و ممكن بود يك سمت از سالن كودك و نوجوان فقط به يك ناشر اختصاص پيدا كند كه جلوه خوبي نداشت. پس آنها را از فهرست حروف الفبا خارج کردیم و در فضاهایی که عمق بیشتری داشت جای دادیم.
ادغام ناشران قدیمی و جدید
فریدون مشكل اصلي در صنعت نشر کشور را كوتاهي عمر مسووليت در حوزه مديريت فرهنگي دانست و گفت: به دليل اينكه عمر اين حوزه كوتاه است فرصتي براي ايجاد سياستگذاري در حوزه نشر و كتاب وجود ندارد. لذا ناشران قدیمی و جدید از هم تميز داده نميشوند و در بستر زمان همچنان بسياري از سياستهاي نه چندان مطلوبی كه در حوزه نشر وجود دارد ساري و جاري است.
وی افزود: در حال حاضر وضعيت نشر در كشور متكي به مديران خود نشر است نه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي و بيشتر دستورالعملها به صورت مقطعي و موقتي اجرا ميشود. وضعيت نشر كودك در كشور از نگاه علمي و انساني در توسعه كشور بسيار تاثيرگذار است و تربيت نيروي انساني از دوران كودكي آغاز ميشود و تا بزرگسالي ادامه دارد بنابراین بايد با نگاه بسيار دقيقي به آن نگريست.
سال 92 برای نشر مطلوب نبود
مدیر انجمن فرهنگی ناشران کودک و نوجوان در پایان عنوان کرد: در نگاه اجرايي مديران، سخنرانيها، شعارها و حرفها، نگاه علمي خوبي وجود دارد اما متاسفانه به مرحله اجرا در نميآيد و در اغلب اوقات فكر ميكنند چون كودك زبان گويايي ندارد و نميتواند حرف خودش را بيان كند ميتوان از آن غافل شد و به حوزههاي ديگر كه زبان گویاتری براي گفتن دارند، توجه كرد. به عقيده من سال 92 بدترين سال در حوزه نشر، نشر كودك و نوجوان بود و با توجه به مسايلي كه در يك ماهه اخير مشاهده كردم احساس میکنم سال 93 نيز سال مطلوبي نباشد.
شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۳ - ۱۰:۰۰
نظر شما