حسینی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در این باره اظهار کرد: نقد کتاب سه شیوه مختلف دارد؛ نخست، انتشار نقد کتاب در نشریات، دوم، نقد کتاب در مجامع عمومی با حضور نویسنده و سوم، نقد دانشگاهی است که منظور از این نوع نقد، نقدی است که در مجامع دانشگاهی با هدف ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی و معرفی تازه‌های نشر حوزه‌های مختلف صورت می‌گیرد.

وی توضیح داد: متاسفانه نقد در ایران بیشتر به شیوه نخست (انتشار نقد در نشریات) انجام می‌شود. شیوه دوم نقد به تعداد بسیار محدود آن هم در خانه کتاب یا شهر کتاب صورت می‌گیرد. شیوه سوم نقد نیز به معنای واقعی در ایران تاکنون صورت نگرفته است. 

نویسنده کتاب «نخستین زنان صوفی» افزود: بنابراین، به مسئولان فرهنگی کشور پیشنهاد می‌کنم به‌منظور ترویج فرهنگ نقد در جامعه (نقد با شیوه‌های مختلف) کتاب‌ها با حضور نویسندگان آنها در مجامع عمومی و دانشگاه‌ها معرفی و نقد شوند.

استاد دانشگاه الزهرا(س)عنوان کرد: بدیهی است که نقد به خوانندگان کمک می‌کند تا در انتخاب کتاب مورد نظر خود دقت عمل بیشتری داشته باشند. بنابراین، اهمیت نقد بر هیچ فردی پوشیده نیست.

این منتقد ادبی با اشاره به مشکلات و موانع حوزه نقد توضیح داد: متاسفانه در حوزه نقد، شاهد یک‌ سلسله تعارفات میان نویسنده و نقاد هستیم. این تعارفات باعث می‌شود فقط وجوه برجسته کتاب معرفی و نقاط ضعف و کاستی‌های آن نادیده گرفته شود.

حسینی ادامه داد: از طرف دیگر شاهدیم که در برخی موارد کاستی‌های آثار بیان می‌شوند اما این کاستی‌ها با نگاه خصمانه و با حُب و بغض‌های شخصی مطرح می‌شوند؛ در چنین شرایطی فقط وجوه منفی آثار برجسته و نقاط مثبت نادیده گرفته می‌شوند.

مصحح کتاب «حدیقة الحقیقه» در پاسخ به این پرسش که «چه پیشنهادی برای برطرف کردن این موانع در حوزه نقد دارید؟» اظهار کرد: معتقدم پیش از همه باید زمینه پرورش و تربیت نقادان فراهم شود. در این راستا باید تعریف دقیقی از نقد، انواع نقد و اهداف نقد ارایه شود.

وی با بیان این‌که ناقدان باید بدانند که نقد آنها حرکتی در جهت بالا بردن ارزش‌های آثار است نه تحقیر آثار و صاحبان آنها، ادامه داد: منتقدان باید هنگام نقد کاملاً جانب ادب را حفظ کنند. منتقدان نباید به هنگام نقد از الفاظ نامناسب و سخیف استفاده کنند همانطور که نباید از الفاظ تمجیدآمیز در حد افراط در نقد استفاده کرد.

اين مدرس دانشگاه الزهرا(س) بیان کرد: متاسفانه در جامعه ما منتقدان هنگام نقد به همه وجوه آثار نمی‌پردازند؛ به این معنا که اگر قرار باشد اثری را در بوته نقد قرار دهند، باید به همه وجوه آثار توجه کنند نه این‌که با نگاه تقلیل‌گرایانه و باریک‌بینانه فقط از یک زاویه به نقد آثار بپردازند.

حسینی در پایان سخنانش گفت: به مسئولان فرهنگی کشور پیشنهاد می‌کنم نسبت به برگزاری مراسم‌ معرفی و نقد کتاب‌‌های تازه تألیف یا معرفی و نقد کتاب‌هایی که در جشنواره‌های کتاب، به عنوان آثار برگزیده انتخاب می‌شوند، با حضور نویسنده اهتمام ورزند. در این میان به خانه کتاب پیشنهاد می‌کنم منتقدان حرفه‌ای جذب کند و این‌گونه کتاب‌های را به بوته نقد بکشد. 

*دراین باره بخوانید:
(1) شاکری: وقتی نقد تاثیری در تجارت کتاب نداشته باشد عملا اهمیتی پیدا نمی‌کند (اینجا)
(2) جُربزه‌دار: نشریات خانه کتاب می‌توانند نقش موثری در ترویج فرهنگ نقد ایفا کنند/ نقد، چراغی فراسوی سیاستگذاران روشن می‌کند (اینجا)
(3) کیانفر: ضرورت راه‌اندازی کتابخانه تخصصی نقد (اینجا)
(4) جعفری مذهب: جامعه ما نیاز به نقد را احساس نکرده است/ پدیده‌ای به نام «اورژانس نقد» (اینجا)