خانم «علی اسمیث»نویسنده متولد اسکاتلند و بزرگشده در خانواده کارگری و خانه دولتی (برای مردم کم درامد) و ساکن کنونی کمبریج، قبل از دریافت جایزه گفت اگر بارمان شبیه یک فرم اصیل کارکنید ، همه چیزرا نزدیکتر به قلبتان احساس میکنید و شکل زبانی خاصی را پیدا میکنید.
وی در رمان «چگونه هر دو بودن» بر اساس تطبیق پذیری هنر، دو روایت را به رشته تحریر درآورده و به گفته یکی از داوران، نویسنده رمان را به سمت اشکال جدیدی از هیجان سوق داده است.
درواقع این رمان با دو ساختار متفاوت عرضه شده تا خواننده قادر به تجربه هر دو داستان باشد، یکی در مورد نقاش ایتالیایی عهد رنسانس 1460 که متخصص نقاشی با آبرنگ روی گچ است و دومی حکایت بچهای است که در دوران معاصر 1960 زندگی کرده و مادرش اخیراً مرده است. در این مورد جهت متفاوت داستان کاملاً نمود پیدا میکند.
امسال رمان «جی» و «طرح کلی»(یا رئوس) که در لیست فینالیستهای من بوکر بودند جزو رقبای رمان علی اسمیث در«گلد اسمیث» نیز بودند. فرانسیس اسپوفورد از دیگر اعضای هیئتداوران نوآوری در سبک و سیاق رمان علی اسمیث را ستود.
نظر شما