به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) دومین نشست از سلسله نشست‌های تاریخ شفاهی مطبوعات ایران عصر دوشنبه سوم آذر با حضور محمد بلوری، پیشکسوت عرصه روزنامه‌نگاری، محمد ابراهیم رنجبر، روزنامه‌فروش پیشکسوت، محمود مختاریان، ابراهیم رستمیان و جمعی دیگر از اهالی رسانه در سالن اندیشگاه کتابخانه ملی برگزار شد.
محمد بلوری در ابتدای این نشست ضمن بیان خاطرات ۵۸ ساله خود در روزنامه‌نگاری گفت: سال ۱۳۳۵ کار خبرنگاری را در زمانی که روزنامه‌ها در حال بیرون آمدن از افسردگی به وجود آمده از کودتای ۲۸ مرداد بودند در روزنامه کیهان شروع کردم. در آن زمان، مطبوعات برای بالا بردن تیراژ خود شروع به تربیت و تعلیم نیروی انسانی می‌کردند.
وی با اشاره به این‌که روزنامه‌نگاری یک کار تجربی است ادامه داد: بعد از انقلاب، روزنامه‌های کیهان و ایران برای ارتقای کار روزنامه‌نگاران تازه‌کار ترکیبی از خبرنگاران جوان و پیشکسوت را کنار هم گذاشتند زیرا معتقد بودند روزنامه‌نگاری یک حرفه است و باید به صورت تجربی از پیشکسوتان این حرفه به خبرنگاران جوان منتقل شود و این هنر را نمی توان با مطالعه کتاب‌های خودآموز یاد گرفت.
این روزنامه‌نگار با بیان چگونگی ورودش به مطبوعات توضیح داد: سال آخر دبیرستان بودم که برای روزنامه‌نگاری انتخاب شدم. در آن زمان انتخاب خبرنگار مانند امروز نبود. معلم‌ها بر حسب نیاز روزنامه‌ها از بین دانش آموزان خوب دبیرستان، خبرنگار انتخاب می‌کردند. آن زمان صفحه حوادث روزنامه‌ها تقریباً خالی بود. ماجراهایی مانند اصغر قاتل، رمال شیرازی، ماجرای دادشاه، اصل چهار ترومن و ... تازه به وجود آمده بود. این حوادث پیش آمده جاذبه داشت و مانند نطق‌های سیاسی نماینده‌ها در آن زمان نبود که مخاطبان را به خرید روزنامه‌ها جذب نکند. به همین دلیل تصمیم به انتشار صفحه ای در روزنامه کیهان با نام «حوادث» گرفتیم تا در آن رویدادهای روزانه را ذکر کنیم.
بلوری در ادامه از خبرنگاران حاضر درخواست کرد به فکر تشکیل انجمن صنفی روزنامه‌نگاران یا سندیکا با حضور تمامی گروه‌ها و گرایش‌های مختلف سیاسی باشند، چرا که همه آنها یک شغل مشترک «روزنامه‌نگاری» دارند. در وضعیت فعلی گرایش‌های سیاسی مانند آفتی به جان همه رسانه‌ها افتاده در حالی که این انجمن فقط برای تسهیل و خواسته‌های مشترک آنها می‌تواند پیشرو باشد.
دولت روحانی و امید برای تشکیل انجمن صنفی روزنامه نگاران
بنیان گذار صفحه حوادث کشور در روزنامه کیهان ادامه داد: من و دوستان روزنامه‌نگارم در دولت‌های قبل تلاش‌های بسیاری برای تشکیل این انجمن انجام دادیم اما متأسفانه به نتیجه نرسیدیم و امروز تنها امیدم به دولت روحانی است که اجازه دهد انجمن صنفی روزنامه‌نگاران تشکیل شود.
بلوری با ابراز تأسف به دلیل نبود امنیت شغلی برای خبرنگاران جوان گفت: این موضوع تنها مساله‌ای است که دلم را به درد می‌آورد. متأسفانه امروزه در مطبوعات، خبرنگاران را به صورت حق‌التحریری استخدام می‌کنند و در قرارداد آنها علاوه بر گرفتن سفته می‌گویند، این رسانه هیچ‌گونه رابطه استخدامی با این خبرنگار ندارد و فلان موسسه هیچ مسئولیتی را در قبال حقوق، بیمه و مزایای آن بر عهده نمی‌گیرد و این‌گونه کسی به امنیت شغلی این افراد توجه نمی‌کند.
وی همچنین در پایان یادآور شد: از مسئولان رسانه‌ای می‌خواهم اجازه دهند روزنامه‌نگاران روی پای خودشان بایستند چرا که آنها می‌توانند به خوبی اخلاق رسانه‌ای را به وجود بیاورند.
امیر عباس تقی‌پور، مدیرمسئول ماهنامه ارتباطات که بانی این نشست‌هاست نیز در سخنان کوتاهی در پایان این مراسم اظهار کرد: از همه عزیزان و همکاران تشکر می‌کنم. امیدوارم این نشست‌ها باعث مقایسه جوانان شود و از این مقایسه‌ها چیزی به تاریخ مطبوعات کشور اضافه کنیم. معاونت مطبوعاتی نیز قول دادند که در نشست سوم در جلسه حضور داشته باشند.
در پایان این نشست نیز با اهدای لوح تقدیر به محمد بلوری از زحمات او در طول سال‌ها تلاش در کار مطبوعات قدردانی کرد.
محمد بلوری متولد ۱۹ اسفند ۱۳۱۵ است. وی فارغ‌التحصیل رشته روان‌شناسی و نویسنده داستان‌های کتاب‌های «شقایق‌های تنهایی»، «شب گناه»، «وقتی کولی‌ها کوچ می‌کنند»، «خاطرات خبرنگار جنایی»، «ده داستان برای نوجوانان» و «شلیک به کبوتران» است.
او پیش از انقلاب دبیر صفحات حوادث روزنامه کیهان و پس از انقلاب سردبیر نشریه ایرانیان، دبیر سرویس روزنامه ایرانیان، جام‌جم، اعتماد بود. محمد بلوری در حال حاضر در روزنامه ایران مشغول فعالیت است.
سه‌شنبه ۴ آذر ۱۳۹۳ - ۰۹:۲۷
نظر شما