به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، دكتر بشر دوست، خاطرنشان كرد: چند معیاری در نقد ادبی تشتت ايجاد مي‌كند و زماني مشكل چند معياري در آثار نويسندگان بيشتر مي‌شود كه يك جامعه‌شناس، روان‌شناس يا مورخ بدون تسلط بر ادبيات به نقد يك موضوع بپردازد.
اين منتقد و استاد ادبيات فارسي دانشگاه زنجان، با بيان اين مطلب كه تفكر انتقادی در جامعه‌ای رشد می‌كند كه بسترهای لازم در آن فراهم باشد، توضيح داد: نقد، مولود تفكر انتقادی است. اگر در جامعه‌ای تفكر انتقادی نباشد، نقد نیز وجود نخواهد داشت.
به گفته بشردوست، با توجه به اين‌كه جهان همواره در حال تحول است، در ادبیات و نقد ادبی همیشه مسأله نسبیت وجود دارد.
وي افزود: نقد، تقریب و تبدیل حس به معیار است. گام اول در نقد، تأثیری است كه در خواننده ایجاد می‌شود و تا زمانی كه این حس زیباشناختی به وجود نیاید، قدم‌های بعدی برداشته نمی‌شود.
استاد دانشگاه زنجان یادآور شد: نقد ادبی به دو بخش داخلی و خارجی قابل تقسيم است، در نقد ادبی داخلی به متن و در نقد خارجی به مؤلفه‌ها و عوامل روان‌شناختی، جامعه‌شناختی و تاریخی توجه می‌شود.
وی تاكيد كرد: كشور ما با بحران نقد روان‌شناختي روبه‌رواست به گونه‌اي كه اغلب، متن را به مولفه هاي روان‌شناسي، جامعه شناسي و تاريخي تقليل مي دهيم. از سوي ديگر، در دانشگاه‌های ایران به نقد بلاغی توجه بیشتری می‌شود كه این امر صدمات جبران‌ناپذیری بر پیكره نقد ادبی وارد مي‌كند.
این منتقد ادبی ادامه داد: تحمیل آرا و گرایش‌های نویسندگان بر متن و عدم توجه به كلیت آنها از دیگر آسیب‌های جدی نقد ماست.
چهل و سومین جلسه گروه ادبیات عصركتاب اداره‌‌کل امور کتابخانه‌های عمومی استان زنجان بيست و هفتم خرداد ماه در تالار اجتماعات كتابخانه عمومی سهروردی زنجان برگزار شد.
چهارشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۸۷ - ۱۵:۱۱
نظر شما