به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) این شاعر گفت: مشفق کاشانی یا همان عباس کی‌منش که با عباس کی‌منش دیگری که آن هم شاعر بزرگواری است اشتباه نشود، برای نخستین بار نامش را در ارتباط با مقدمه‌نویسی بر کتاب سهراب سپهری می‌شناسیم.
شاعر «پسته لال سکوت دندان شکن است» اضافه کرد: مشفق کاشانی مقدمه‌ای بر کتاب سهراب سپهری نوشت و برای همین مقدمه تیزهوشی ادبی خود را در معرفی یک شاعر خارق‌العاده در شعر معاصر ایران ثابت کرد.
این شاعر ادامه داد: مشفق کاشانی با این کار به جامعه ادبی فهماند که تشویق جوانان در موقع خود می‌تواند به تولید ستاره‌های ادبی و دیده شدن جوانان بینجامد. او بعد از انقلاب هم در شورای شعر، بعد از مهرداد اوستا چهره درخشان اکثر شاعران جوان بود، چرا که همواره از شاعران معاصر دفاع می‌کرد.
وی توضیح داد: حضور مشفق کاشانی در شورای شعر تکیه‌گاهی برای شعر شهرستان بود. او با سعه صدر فوق‌العاده خود از هتک حرمت بسیاری از شاعران بزرگ معاصر جلوگیری کرد و جایگاه واقعی آن‌ها را از یاد نبرد.
شاعر مجموعه شعر «مالاریا» افزود: استاد مشفق هرگز کاسه داغ‌تر از آش نشد و حکم دولتی و حکم وزارتی او را مغرور نکرد. او شاعر ماند و عارفانه زیست و همین که نامش را می‌بریم و کوچ شاعرانه‌اش را می‌شنویم دریغی بر زبانمان جاری می‌شود که شاعران بزرگ و نامدار نه به خاطر شعرها بلکه به خاطر ادب و مهربانی و محبت خود در دل‌ها ماندگار شده‌اند.
دوشنبه ۲۹ دی ۱۳۹۳ - ۱۶:۳۹
نظر شما