«اینترنت پاسخ نیست»، «اینترنت به جز اینکه چند نفر را میلیونر! کرده، همه را فقیرتر کرده است»، «اینترنت شکست بشریت است»، «اینترنت به جای ایجاد شغل،باعث بیکاری شده است»، «اینترنت به جای ترویج دموکراسی حکومتهای اوباش را توانمند کرده است» و «اینترنت به جای پرورش دوران رنسانس جدید، ابتذال و خودشیفتگی را در فرهنگ ترویج کرده است» و ...
این کتاب در 288 صفحه توسط آتلانتیک مانتلی پرس راهی بازار شده است.
«اندرو پل» در یادداشتی در گاردین به آنچه «کین» در کتاب خود مطرح کرده پاسخ میدهد: { اینترنت پاسخ نیست؟ خوب معلوم است که نیست. اصلاً چه کسی گفته پاسخ است؟ «اینترنت» در سؤال: نام شبکه جهانی از رایانههای متصل به هم چیست؛ پاسخی خوب است. اما اگر در پاسخ به این سؤال که چی دوست دارید بنوشید؛ پاسخ قطعاً«اینترنت»نیست! «اینترنت» در پاسخ به سؤال: یافتن راهی آسان و سریع برای ارسال پیام به فردی در آنسوی دنیا، پاسخی مناسب است و نه برای فقیری که با مشکل ساخت جامعه بهتر دست به گریبان است.}
«اندرو پل» ادامه میدهد: { اندرو کین، خرمگس دنیای فناوری، آتش بلاغی خود را روی طبقهای از مردم تمرکز کرده که خیال میکنند اینترنت پاسخ تمام مشکلات است،طبقهای که برای گرفتن تاکسی تا پیدا کردن شریک زندگی و آموزش و پرورش و سیاست، به اینترنت مراجعه میکند.اینها فناوران تخیل گرای سیلیکون ولی/Silicon Valley ،در رویای ثروتمند شدن بوده و البته اختلال دارند. «اوگنی موروزوف» آنها را چارهگرایان/Solutionism مینامد که مانند کین مشتاق منفیبافی هستند. در برنامه رادیو بیبیسی4 اخیراً داگلاس کارسول/ Douglas Carswell از دموکراتیزه شدن همه چیز توسط اینترنت سخن گفت و این در حالی است که مبنای نوشتههای اندرو کین خلاف آن است چراکه کین میگوید ایده اینترنت دموکراتیک ایده هیپیهای قدیمی است!}
اندرو پل در یادداشت خود تأکید میکند که: {در حال حاضر اینترنت توسط گوگل و همکاران انحصاری شده است آنهم برای ما که به صورت داوطلبانه وارد دنیای الکترونیکی شده و دست به سرچ و لایک / likingزدن میزنیم و به موج جدید زیستی بنام فناوریهای پوشیدنی تن دادهایم و اندرو مین اصرار دارد که شرکتهای بزرگ اینترنتی شغلها را از بین برده و کتابفروشیها، صنعت موسیقی و تاکسیها را بدبخت کردهاند.کین به ما یادآوری میکند که اینترنت را در دهه 1990 و بعد از پایان جنگ سرد خصوصی کردند وعدهای با حیله و تزویر بزرگترین ثروت قانونی را برای خود در دنیا تولید کردند.مانند الیگارشی مالی روسها پس از پاشیدن شوروی و خریدن شرکتهای دولتی به اسم خصوصیسازی و الیگارشی مالی جدیدی در امریکا در عصر آنلاین شکل گرفت و ملاکان آنلاین متولد شدند.اندرو کین معتقد است «اتوبوس کار گوگل» و «غذای رایگان توئیتر»، کسبوکارهای محلی را از رونق انداخته است.صنعت موسیقی از 2000 تا 2012 بیش از 240 میلیارد دلار ضرر داده است! و دانلود جای خرید و فروش سی دی و دیویدی را گرفته است.کین به دفتر مرکزی کداک در نیویورک غبطه میخورد که دوربین دیجیتال و اینستاگرام کار و بارش را خراب کرده است و چرا واتساپ با 13 نفر میتواند و کداک باید 47 هزار نفر را اخراج کرده و 13 کارخانه و 130 لابراتوار عکسش را تعطیل کند.شرکتهای بزرگ در دره سیلیکون در حال تغییر دنیای ما، بدون اجازه هستند و اتحادیه اروپایی و ... در تلاشاند تا جلوی «بارونهای غارتگر فناورانه» را بگیرند مانند مالیات روی گوگل و فیس بوک و ... کین، عکسهای سلفی را شرمآور میخواند.. }
اما «ماتئو اینگرام» در پایگاه مشهور «گیگا اوم» نیز بر «اندرو کین» تاخته و از 6 راه اشتباهی که وی در کتابش رفته، سخن میگوید. وی «کین» را «دجال دره سیلیکون» نامیده و با خطاب کردن وی به مانند مرغ کوچک دیجیتال، (بر اساس کتاب قبلیاش بنام فرهنگ دیجیتال) حرفها و تمهای تکراری وی را به باد تمسخرمی گیرد که به جای قدرت دادن به افراد، آنها را وارد «فرقه آماتورها کرده و تشویق به نابود کردن زندگی حرفهای در قرن 21 میکند، چراکه معتقد است اینترنت باعث ویرانی اقتصاد شده است!
نظر شما