کامران عدل، در آستانه نخستین سالگرد درگذشت بردارش شهریار عدل گفت: قرار بود خانه شهریار با عکس‌ها، فیلم‌ها، کتاب‌ها و سایر وسایلی که در خانه وجود داشت، تبدیل به موزه شود. برای تبدیل خانه به موزه با سازمان زیباسازی شهرداری گفت‌وگو کردیم تا کارها انجام و موزه تاسیس شود اما بعد متوجه شدیم که آنها قصد دارند برخی وسایل قدیمی و ارزشمند خانه مانند چلچراغ‌ها را بفروشند که این مساله باعث شد از واگذاری خانه به شهرداری منصرف شویم.
وی افزود: پس از مدتی که از مشارکت نهادهای دولتی مایوس شدیم، تصمیم گرفتیم تا خانه را پس از تبدیل به موزه به صورت هیات امنایی اداره کنیم اما از آنجا که خانه عدل به نام فرزندش همایون است و وی در حال حاضر به سن قانونی نرسیده، باید برای انجام این کار کمی صبر کرد تا با همسرش به توافق برسیم و بتوانیم وی را با خودمان همراه کنیم.
این عکاس ادامه داد: همچنین تصمیم دارم در موزه عکس‌هایی را که گرفته‌ام به نمایش بگذارم زیرا این خانه کودکی من نیز هست. البته برای تبدیل خانه به موزه باید از وسایل آن صورت‌برداری و عکاسی و در اتاق‌ها تغییراتی ایجاد کنیم. کتاب‌ها باید به صورت منظم در قفسه‌ها قرار بگیرد. در تبدیل خانه به موزه از راهنمایی‌های سیدمحمد بهشتی بهره‌مند هستیم و وی نیز امیدوار است که این مهم اتفاق بیفتد.
کامران عدل اظهار کرد: درباره پژوهش‌های منتشر نشده برادرم، باید بگویم که شهریار درباره خاندان عدل که یکی از بزرگ‌ترین خانواده انتلکتوئل (روشنفکر) ایران بود، تحقیق می‌کرد، این خاندان برخاسته از تبریز بودند و هم اکنون نیز مجسمه سردار همایون ساخته شده که بنده در جریان ساخت این مجسمه هستم.
وی افزود: باید برای پی‌گیری پژوهش‌های ناتمام برادرم به فرانسه بروم زیرا پژوهش‌هایش فعلا متوقف شده و باید دید که چه اندازه از تحقیقاتش قابل انتشار است از آنجا که وی درباره تاریخ خاندان عدل و والی تحقیق می‌کرد و مطالبش با تاریخ معاصر نیز مرتبط بود، باید دید تا چه اندازه این تحقیقات را می‌توان منتشر کرد.
این پژوهشگر هنر بیان کرد: در ایران، مردن آسان‌تر از ساختن و به وجود آوردن موزه و کتابخانه است با مشکلاتی که برشمردم و شرایطی که بیان کردم باید دید که چگونه می‌توان موزه شهریار عدل را راه‌اندازی کرد. ضمن اینکه شاگردان شهریار هر کدام در نقطه‌ای از جهان هستند و به آنها دسترسی ندارم تا برای تکمیل پژوهش‌هایش از آنها کمک بگیرم.
نظر شما