كتاب «موسيقى براى زمان جنگ» نوشته ربكا مكاى، با ترجمه هانيه چوپانی از سوی انتشارات کتاب کولهپشتی منتشر شد.
در پشت جلد این کتاب میخوانیم: «اگر زمین حرکت میکرد، بشر تنها با یک بالون قوی میتوانست به دور آن سفر کند. شش متر از زمین بالا بروید و منتظر بمانید تا زمین زیر شما بچرخد پس از یک روز دوباره در خانه خواهید بود. ولی چنین رخدادی حقیقت نداشت و بشر جز راه رفتن بر سطح نمیتوانست از جایگاه خود روی زمین فرار کند. به این ترتیب زمین ثابت بود و خورشید در چرخش.
نه او به این چیزها اعتقادی نداشت. فقط میخواست بداند این استاد چه کسی بود، مردی قوانین جهان را به دانشجویانش درس میداد و سپس از آنها میخواست با دلیل و برهان ثابت کنند که دروغی حقیقت دارد.»
«هنر» اغلب برای موسیقیدانان، نویسندگان، هنرپیشگان و هنرمندان تجسمیِ مجموعه حاضر، مسئله مرگ و زندگی محسوب میشود. «مکای» در برخی داستانها چند رژیم توتالیتر را بدون ذکر نام آنها به سبک پیچیدگیهای کافکایی بررسی میکند، حکومتهایی که بر زندگی عمومی و خصوصی شهروندان نظارت دارند.
نویسنده به وضوح نشان میدهد که «هنر» صرفا به افرادی که آن را گرامی میدارند مربوط نمیشود و زندگی تکتک مردم هر سرزمینی را در برمیگیرد.
چه آسان است نادیده گرفتن ضرورت «هنر» وقتی هیچ خطری آن را تهدید نمیکند. آنگاه که طالبان موسیقی را حرام اعلام کرد، نوازندهای در افغانستان تا میتوانست قناری خرید و در خانه خود آزاد کرد و آنجا پر شد از آواز دلنشین پرندگان و این یعنی دنیا بدون موسیقی چیزی کم دارد.
در بخشی از کتاب میخوانیم: «آن شب وقتی زنگ در به صدا در آمد، سلین داشت یکی از آهنگهای سنسان را مینواخت، روی یکی از همان چهار صندلی که از ماه گذشته به شکل نیمدایره باقی مانده بودند نشست. قبلا خیلی دلش میخواست با آن دو زن حرف بزند ولی ...»
كتاب «موسيقى براى زمان جنگ» نوشته ربكا مكاى، با ترجمه هانيه چوپانی با اخذ اجازه رسمی از نویسنده و ناشر خارجی آن در 304 صفحه با شمارگان یکهزار نسخه، به بهای 24 هزار تومان از سوی انتشارات کتاب کولهپشتی منتشر شده است.
نظر شما