کتاب «بازاندیشی در مردمشناسی بصری» توسط پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری منتشر شد.
سید محمد بهشتی، رئیس پژوهشگاه در مقدمهای بر این کتاب مینویسد: درک ابعاد فرهنگی و مردمشناختی تصویر چه آنجا که ریشه به نگرشهای کهن الگویی و آیینی میرساند و چه آنجا که بعدی معاصر و مدرن یافته و با صنعت تولید تصویر (سینما، نقاشی، عکس، فضای مجازی و غیره) گره میخورد، میتواند گامی مهم در شناخت انسان و نگاه او به جهان باشد.
وی در ادامه با تاکید بر وظیفه مهم مردمشناسی ایران در شناخت بنیانهای فکری، فلسفی و فرهنگی همه چشماندازهایی که با خلق تصویر پیوند یافته یا تاثیر تصویر را بر زندگی مردم یا گروهی از آنها نشان میدهد، عنوان میکند: چه بسا یک تصویر میتواند جهان را منقلب کرده و طوفان قدرتمندی از احساس را در میان ملتها برانگیزد.
بهشتی میافزاید: جایگاه مردمشناسی بصری باید جدیتر گرفته شده و مردمشناسان ایران فراتر از گسترههای آشناتر فیلم و عکس مردمشناختی، به تحلیل و بررسی همه ابزارها، واسطهها و بازنماییهای تصویری در فرهنگ ایران بپردازند.
علیرضا حسنزاده، رییس پژوهشکده مردمشناسی نیز در ابتدای کتاب نوشته است: در ایران خودآگاهی کلامی نقشی مهم در تعریف هویت و حافظه تاریخی و قومی داشته است.
وی با بیان این که تصاویر کهن الگویی در ایران چون سایر تمدنها و فرهنگهای بشری در انواع گوناگونی ظاهر میشوند؛ میافزاید: این تصاویر بیشتر بازنمایی جهانبینی و نگرشهای هستیشناختی را در بردارند، و نوع نگاه ما به زیست بوم طبیعی ما را در برگرفته و معنایی فرهنگی، فلسفی و جهان شناختی به آن میبخشند.
حسنزاده با اشاره به این که مردمشناسی بصری در قالبهایی چون فیلم و عکس مردمشناسی به ویژه از ابتدای قرن بیست در خدمت ثبت واقعیت و مردمنگاری قرار گرفته است، عنوان میکند: امروزه بخشی از چشماندازهای مهم و برجامانده از حدود یک قرن و نیم گذشته در برابر ما به کمک تصویر عکاسان و کارگردانان مردمشناس قرار میگیرد.
نظر شما