به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، آخرین جلسه «خانه  ترانه» در سال 95 برگزار شد اما این بار نه از افشین یداللهی خبری بود و نه کسی حوصله ترانه خواندن داشت. همه با چشمان گریان به هم تسلیت می‌گفتند و ناگهان صدای گریه از گوشه‌ای بالا می‌گرفت. همه ترانه‌سرایان و شاعران با دیدگاه‌های مختلف به این نشست آماده بودند و انگار هیچ تفاوت دیدگاهی وجود ندارد. همه در شوک بدی بودند و فکر نمی‌کردند که آنقدر زود به فرهنگسرای ارسباران برگردنند چراکه پنجشنبه هفته پیش بود که افشین یداللهی تاکید کرد که نشست بعدی 24 فروردین ماه 96 برگزار می‌شود. از هر کی می‌پرسیدم جوابی برای اینکه برنامه چیست نداشت و همه فقط آمده بودند تا چراغ «خانه ترانه» را روشن نگه‌ دارند.

سیدعباس سجادی، که کمی از سایر افراد آرام‌تر بود، مسئولیت اجرای این مراسم را به عهده گرفت و در این رابطه عنوان کرد: همه ما خاطرات زیادی با افشین یداللهی داشتیم و قبول این موضوع برای ما کار چندان ساده‌ای نیست. ما اینجا جمع شده‌ایم تا در کنار هم باشیم چراکه تحمل این ضایعه برای همه ما سخت است و در کنار هم بهتر می‌توانیم با این موضوع کنار بیاییم. همه تلاش خواهیم کرد که در سال آینده نیز این جلسه ادامه داشته باشد اما بدون شک اسم نشست از «خانه ترانه» به «خانه ترانه افشین یداللهی» تغییر خواهد کرد.

نیلوفر لاری‌پور نیز در این نشست اظهار کرد: باور کردنی نیست، احساس می‌کنم که عده‌ای دارند با من شوخی می‌کنند و هر لحظه این امکان وجود دارد که افشین وارد شود و جلسه شکل رسمی به خود بگیرد و دوباره همه با شادی شروع به شعر خواندن کنیم. فکر می‌کنم امروز شلوغ‌ترین جلسه «خانه ترانه» است و همه ما جمع شده‌ایم تا از افشین به دلیل تمام پنجشنبه‌هایی که می‌توانستیم به این جلسه بیاییم اما نیامدیم، عذرخواهی کنیم. افشین عزیز، همیشه به همه احترام می‌گذاشت و همه دوستش داشتند و ارزشمندترین خصوصیت او این بود که هیچ وقت هیچ حرفی پشت سر او نبود. کسی که این جلسه را سال‌‌های سال اداره کرد و اگر برخی دوستان در ادامه کنار او نبودند تنها به دلیل اختلاف نظر بوده است زیرا هیچکس با او مشکل نداشت. خیلی از ما 20 سال از بهترین سال‌های زندگی‌مان را با او زندگی کردیم. در آخر صحبت‌هایم را با شعری از افشین تمام می‌کنم و می‌گویم، «این قرارمون نبود.»

بابک صحرایی نیز در این نشست گفت: سال‌ها بود که با خودم قرار گذاشته بودم که به هیچ جلسه شعری نروم و نمی‌دانستم که به واسطه چنین دلیلی پای من مجددا به جلسه‌های شعر باز می‌شود. اگر من و عده‌ای از دوستان از «خانه ترانه» رفتیم تنها به دلیل تفاوت نظر بود و اختلافی نبود. نبود که در این سال‌ها به هر بهانه‌ای دور هم جمع می‌شدیم. اگر می‌دانستیم که زمانه با ما همچین کاری می‌کند هر هفته اینجا بودیم. افشین عزیز همه ما بود. قول می‌دهم که چراغ اینجا را روشن نگه داریم اما بشکند پای ما که بدون افشین باید به این جلسه بیاییم.

در این نشست شاعران و ترانه‌سرایان زیادی حضور داشتند که از این بین می‌توان به اسامی مانند عبدالجبار کاکایی، محمد سلمانی، مهدی ایوبی، ابراهیم اسماعیلی، غلامرضا طریقی، نیلوفر لاری‌پور، بابک صحرایی، علی ایلیا، امید روزبه، امید صباغ‌نو،‌ حامد عسکری، هانا فردکریمیان، زهرا عاملی، عباس سجادی، صابر قدیمی، احسان افشاری، سابیر هاکا، سامی تحصیلداری، لیدا رشیدی، عمران میری، مسعود محمدی، امیرحسین مساح و علیرضا رییس دانایی اشاره کرد.