"هادي خورشاهيان" معتقد است، نخستين گام براي شكل گيري انجمني صنفي براي حمايت از اهل قلم ، پذيرفتن نويسندگي به عنوان شغل است._
وي تصريح كرد: همچنين در حوزه كودك و نوجوان، انجمن نويسندگان كودك و نوجوان و شوراي كتاب كودك و نوجوان، مشكلات نويسندگان اين حوزه را پيگيري مي كنند. در حوزه ادبيات نيز انجمن قلم فعاليت مي كند.
اين نويسنده افزود: اما با اين همه مشكلات اهالي قلم، آن قدر عظيم است كه اين چند انجمن، توانايي رفع مشكلات اين صنف را ندارند.
"خورشاهيان" با اشاره به ضرورت شكل گيري نهادي خصوصي براي حمايت از اهل قلم گفت: متاسفانه برخي از مشكلات نويسندهها با ناشران،متعلق به ناشران دولتي است، اگر این انجمن صنفي نيز دولتي باشد، كمتر مي توان انتظار داشت، به مشكلات نويسندگان تمام و كمال رسيدگي شود.
وي ادامه داد: مشكل اصلي ما، جدي نگرفتن نويسندگي به عنوان شغل در كشور است. متاسفانه شرايط زيستي و معيشتي يك نويسنده دست چندمي خارجي بسيار بهتر از زندگي يك نويسنده برجسته ايراني است.
خورشاهيان ادامه داد: يك نويسنده غربي تنها با 2 كتاب تمام آينده و زندگي اش تامين است، اما متاسفانه در ايران نويسنده در قبال انتشار كتابش بايد هزينه ايي هم پرداخت كند و در نهايت كتابش در نسخه هاي محدود در بازار پخش مي شود و با اطلاع رساني نادرست در گوشه انبار و يا كتاب فروشي ها خاك مي خورد.
وي با انتقاد از تيراژ پايين كتاب در ايران گفت: كشور ايران جمعيتي در حدود 70 ميليون نفر دارد اما تيراژ كتاب در آن كمتر از 2000 نسخه است و براساس آمار همين تعداد كتاب نيز زمان زیادی را تا فروش طی می کنند، در چنين شرايطي جايگاه و وضيعت نويسنده ها نيز مشخص است.
خورشاهيان ادامه داد:در كشور ما بايد ابتدا نويسندگي به عنوان يك شغل محسوب شود و پس از آن باید درصدد رفع مشكلات اين صنف باشيم و انجمني نيز در حمايت اهل قلم شكل بدهيم.
اين نويسنده كتاب كودك و نوجوان با اشاره به مشكلاتي نظير بيمه نويسندگان گفت: برخي از نويسندگان به دليل سن بالايي كه دارند و يا به حد نصاب نرسيدن كتاب هايشان، مشمول بيمه وزارت فرهنگ و ارشاد نمي شوند. از اين رو در صورت شكل گيري انجمني براي حمايت از اهل قلم بايد شرايط بيمه اهل قلم نيز تسهيل شود.
نظر شما