این نمایش‌نامه شش شخصیت دارد. تکه‌ای از متن نمایش‌نامه به این شرح است« خنده شما زخم می‌زنه، محکوم می‌کنه، تحقیر می‌کنه، بی‌ابرو می‌کنه، خنده‌ای پر از شرارته. طوری می‌خندید انگار دارید فحش می‌دید، برای آروم کردن خودتون و توهین به دیگران. اگه خنده شما من رو کوچک مه، باعث بزرگی شما نمی‌شه؛ فقط از هم دورمون می‌کنه...»
اریک امانوئل اشمیت سال 1960 در فرانسه به دنیا آمده است. اولین نمایش‌نامه‌اش را سال ۱۹۹۱ نوشت. از این نویسنده مطرح فرانسوی آثار متعددی به فارسی ترجمه و منتشر شده است، از آن جمله می‌توان به این کتاب‌های اشاره کرد. «مهمان ناخوانده» ترجمه تینوش نظم‌جو، «خرده جنایتهای زناشوهری»، «عشق لرزه»، «مهمانسرای دو دنیا»، «نوای اسرار آمیز»، «یک روز قشنگ بارانی»با ترجمه شهلا حائری و «گل‌های معرفت» با ترجمه سروش حبیبی، «اولیس از بغداد» و « سوموکاری که نمی‌توانست تنومند شود» با ترجمه پویان غفاری، «پرنسس پابرهنه» با ترجمه سعیده بوغیری، «ده فرزند هرگز نداشته‌ی خانم مینگ» با ترجمه فهیمه موسوی ، «مانی که یک اثر هنری بودم» با ترجمه مشترک آسیه حیدری شاهی سرایی، فرامرز ویسی، «کنسرتویی به یاد یک فرشته» با ترجمه شراره شاکری، «موسیو ابراهیم و گل‌های آسمانی» با ترجمه حمید کریم خانی، «اسکار و خانم صورتي» ترجمه مهتاب صبوری، «آقا ابراهیم و گل‌های کتابش» ترجمه موگه رازانی، «سومویی که نمی توانست گنده بشود» ترجمه مهشید نونهالی، «دو مرد از بروکسل» ترجمه ساناز سهرابی.
نظر شما